Vrijdag 14 augustus – reis Umdloti Beach, Addo
Vandaag zijn we rond 6 uur opgestaan. Er was ons verteld dat we ruim 90 minuten voor vertrek de bagage moesten inleveren voor onze vlucht van King Shaka International Airport naar Port Elizabeth. Daarnaast moesten we de auto ook nog inleveren. Op tijd op pad dus. Rond half acht waren we op het vliegveld (hé, er is hier geen file ’s ochtend vroeg!) en om kwart voor acht waren auto ingeleverd, bagage ingecheckt en waren we door de security; dat ging dus erg soepel! Lang leve de Passbook app en de South African Airways app, waardoor we al ingecheckt waren en alleen maar de bagage moesten afgeven.

Ondanks het vroeg opstaan, een relaxt begin van de dag. We spelen spelletjes, spelletjes en spelletjes, lopen wat rond en snuffelen in de boekwinkel. De spelletjes pesten en kwartet gingen in het vliegtuig gewoon door. Precies volgens schema kwamen we in Port Elizabeth aan, waar we onze nieuwe auto ophaalden. Tot nu toe vinden de kinderen de veranderingen van omgeving (om de 3-4 dagen een ander huis, etc.) eigenlijk prima. Vooraf kijken we in het boek dat we thuis al hadden gemaakt. Hier staan wat foto’s in van de accommodaties, de omgeving, en activiteiten die we er kunnen ondernemen.

De kinderen geven zelf aan dat ze het heel leuk vinden om steeds weer wat nieuws te zien. Er is dan ook weer wat nieuws te ontdekken. Elk huisje heeft toch weer zijn eigen dingetjes. Floris was nu ook erg benieuwd naar de nieuwe auto. Dit keer een Nissan Qashqai. Lijkt behoorlijk veel op de Hyundai; wat voor de bestuurder wel weer even wennen is, is dat de richtingaanwijzer dit keer wel aan de kant zit waar hij in Nederland zit. Waren we net gewend aan dat de richtingaanwijzer rechts zit (wat op zich ook wel logisch is, gezien dat we hier links rijden) en dat we dus niet elke keer als we afslaan de ruitenwisser aanzetten, zijn we hier in zonnig Port Elizabeth toch weer vrolijk de ruiten aan het wissen. Ach ja.

Het inpakken van de spullen gaat elke keer vrij soepel. In de grote koffer en weekeindtas zitten allemaal bagagetassen (Dank je wel Isabelle en IKEA). Per persoon een kledingtas, verder een aparte tas voor elektronica, een voor EHBO items, een voor boeken, een voor toiletspul etc. Heel overzichtelijk.

De komende weken zitten we weer voornamelijk in ‘self-catering’ huisjes, dus we doen uitgebreid boodschappen in Port Elizabeth voor we op weg gaan naar onze eerste bestemming: De Old Drift in Addo (ja, de combinatie van Nederlands/Afrikaans en Engels is correct gespeld in deze naam!). Het is een kort ritje en aan het begin van de middag komen we aan op weer een prachtige en rustige locatie. Het ruikt buiten heerlijk naar bloemen en ook binnen staat een bosje bloemen uit de tuin. Heerlijk, heerlijk, we voelen ons nu al thuis. Rest van de dag rusten we lekker uit en spelen de kinderen oa met de kleindochter en kleinzoon van de eigenares.

Wanneer je met vijf personen reist, zit je of in een vierpersoonshuis met bijgeschoven bed(je) of in een zespersoonshuis. Deze keer is het laatste het geval. In de slaapkamer van de kinderen staan twee grote tweepersoonsbedden. Geen van de kinderen voelt er wat voor om alleen in een groot tweepersoonsbed te slapen. Dus komt de vraag of ze met zijn drieën in een bed mogen slapen. Het mag, mits ze elkaar ’s ochtends niet wakker maken. Ze vinden het een feest en het gaat boven verwachting goed. Wanneer Floris gaat slapen, kruipt hij tegen de reeds slapende, warme Aafje aan. En wanneer Pepijn gaat slapen, zoekt hij Flor weer op voor warmte. “We vinden dit wel fijn hoor! Kan dit in een volgend huisje weer?”

Zaterdag 15 augustus – Addo, rustdag
Vandaag nemen we een rustdag. Er wordt wat gelezen, gespeeld, schoolwerk gedaan en de kinderen spelen met de kleindochter en kleinzoon van de eigenares. Eind van de dag maken we een kleine wandeling door de citroengaard. Apart, we zien bloesem, gele citroenen en citroenen die al rijp lijken. We vragen de eigenaar hoe dat precies zit. Na acht jaar geeft de citroenboom zijn eerste vruchten, die er dan weer acht maanden over doen van bloesem tot rijpe vrucht. Er wordt ongeveer 3x geoogst gedurende de winter. De bloesem die we zien komt doordat de boer de bomen aan de onderzijde gesnoeid heeft om de vruchtgroei laag bij de grond te bevorderen. Dit is weer makkelijker te oogsten. Dit laatste gebeurt namelijk gewoon met de hand.

Alphons en de jongens lopen daarna nog wat verder langs de rivier. Aafje en ik lopen eerder terug en maken het eten klaar. Wanneer de jongens terugkomen, hebben ze een trofee bij zich; een bot dat ze hebben gevonden. Na het moeten achterlaten van de gevonden botten bij Makhasa (oa een onderkaak van een Nyala) zijn we naarstig op zoek naar een bot dat we wel mee naar huis kunnen nemen. Als herinnering aan de dieren die hier in het wild leven. Het bot (een wervelschijf?) wordt schoon gemaakt en in kokend water gelegd om later op te bergen in een rugzak. In Kaapstad zal een pakketje worden opgestuurd met boeken die gelezen zijn en een pop waar niet mee gespeeld wordt. Daar kan het bot ook wel bij.

Zondag 16 augustus – Addo, Addo Elephant National Park
Na het bezoeken van de diverse parken beginnen we al redelijk verwend te raken. Desalniettemin vinden we het nog steeds bijzonder om zo tussen de dieren rond te rijden en ze ook van heel dichtbij te zien. Vandaag zagen we voor het eerst veel red hartebeesten, zwarte neushoorns, koedoes, de Bokmakkerie (vogel), gele Mongoose, een Greater Double Collared Sunbird, een Luipaard-Schildpad, Egyptische ganzen, en twee verschillende soorten struisvogels. Top!

Verder zien we ook kans om een mestkever op de foto te zetten. Deze hadden we al wel zien en horen rondvliegen, maar nog niet aan het werk gezien. Een vrij grote kever, sterk en bijzonder nuttig. Het dier zorgt voor de verspreiding van de zaden die in de mest zitten. Er staan zelf bordjes in het park dat de mestkever voorrang heeft en je niet over de keutels mag rijden, omdat het anders einde oefening voor ze is.

Het park is 180.000 hectaren, en over het algemeen erg groen en vrij dicht begroeid. Van de 450 olifanten die in het park wonen, zien we slechts een klein aantal, maar wat een mooie dieren toch. We zien hier ook veel bloemen, super! Geel, roze, paars, lila, wit, blauw, oranje.

Tijdens de rit komen we weer een ‘hide’ tegen. Dit is een plek waar je uit de auto kunt komen om, verscholen achter struiken en hekken, het wild te bekijken. Vaak is het bij een waterplek. Met een beetje geduld zie je hier vaak dieren langskomen. We zien diverse knobbelzwijnen, vogels en koedoes, tot er een groep van ca. 10 mensen luidruchtig aan komt lopen. In een paar seconden zijn de dieren weg. De mensen kijken, praten “Hey, I thought we were supposed to see game here!” en gaan binnen een paar minuten weer weg. Even blijft het rustig. Na ca. 10 minuten komen de dieren weer terug en gaan ze verder met grazen en drinken.