Van Citrusdal op naar Kaapstad

Zaterdag 12 september – rit naar Kaapstad, bezoek Swartlandskou
Na een ontbijtje met verse sinaasappelsap, pakken we de auto in, om weer op pad te gaan. Floris vindt de honden zo lief, dat hij moeite heeft om ze gedag te zeggen. Na een kwartiertje dralen stappen we dan toch in de auto op weg naar Moorreesburg, waar we op aanraden van Mariet Swartlandskou gaan bezoeken. De rit er naar toe is prachtig.

Swartlandskou is een typisch Afrikaanse ‘fair’. We kijken naar allerlei paardrijdactiviteiten. We zien dressuurwedstrijden van kinderen van Aafje’s leeftijd en ouder, dames in blote jurken en hakken op een karretje, heren op een karretje etc. Het is ons niet altijd duidelijk wat ze precies moeten doen of waarop ze beoordeeld worden, maar de sfeer is goed en we vinden het leuk om er te zijn. In een grote schuur is een soort van braderie waar van alles en nog wat te koop is.

Wanneer we langs een feestschuur lopen waar van alles en nog wat te eten is, besluiten we naar binnen te gaan. Er staat een lange rij en we moeten eerst bonnetjes kopen, voor we het eten kunnen halen. En dus eerst beslissen voor we weten wat alles is en hoe het er uit ziet. Leuk! We besluiten de drie onbekende dingen van de kaart te proberen en een paar pannenkoeken. Helaas is de ‘plaatkoek’ op, maar de ‘slaptjips’ en de ‘boerenworsrol’ zijn er wel. De Nederlands/ Engelse vertaling van slaptjips geeft precies aan wat het zijn: slappe frietjes! De boerenworsrol is een hotdog, waarbij de knakworst is vervangen door een lekker boerenworstje. De pannenkoeken zijn bestrooid met kaneelsuiker en wel zo veel dat de pannenkoek moeilijk terug te vinden is, maar smaken evengoed na ze wat ‘uitgeschud’ te hebben.

Via Langbaan en de West Coast National Park rijden we daarna naar Kaapstad. Weer een heel mooie route met veel bomen en struiken die in bloei staan; geel, oranje, roze, paars, geel etc. Mooi om te zien. Ondertussen luisteren we naar een luisterboek van Thea Beckman. Zowel Pepijn als Floris zitten gefascineerd te luisteren. Ze zitten zo in het verhaal dat de omgeving ze totaal ontgaat. Aafje luistert met de koptelefoon op naar de CD Swingen op de Achterbank, waar ze onlangs nog een liedje van heeft gezongen en waarover ze een bericht op het weblog heeft geplaatst.

Op onze route passeren we de afslag naar Gouda. Zo grappig, net als de afslagen naar Middelburg, Bredasdorp, Dwars-in-die-weg, Goedgevonden en Atlantis, die we gedurende onze reis door Zuid-Afrika tegenkomen. Op een gegeven moment zien we de Tafelberg. Wat een gaaf gezicht. Na een korte file komen we eind van de middag aan in Kaapstad.

Het huis dat we huren is, wederom via airbnb, van Anna, een PhD student. Ze heeft het afgelopen jaar helemaal opgeknapt en ingericht met spullen die voornamelijk van een rommelmarkt komen, aangevuld met wat later blijkt, reisschatten die ze heeft meegenomen van reizen. Je kunt zien dat er veel persoonlijke aandacht is besteed aan de inrichting. We vinden het heel sfeervol en voelen ons er gelijk thuis. Het is de kers op de taart na alle leuke, sfeervolle en minder sfeervolle accommodaties die we afgelopen acht weken hebben gehad. En hier gaan we dus vier volle dagen van genieten, yes!

Zondag 13 september – Tafelberg en Waterfront
Na een onrustig nachtje waarin we ons slaperig afvragen waarom ze dit geen Windhoek hebben genoemd -het stormt enorm- staan we op tijd op om naar de Tafelberg te gaan. De wind is intussen gaan liggen en we zien op het internet dat de kabelbaan dan ook weer in werking is gesteld (op zaterdag was hij nog gesloten vanwege de wind).

Om wat van de stad te zien, besluiten we om vandaag gebruik te maken van het openbaar vervoer. Anna, eigenaresse van dit huis, heeft vier vervoerskaarten voor ons klaargelegd, die we kunnen gebruiken. We zoeken een lokaal tentje om het saldo op te hogen. We blijken voor elke kaart een pincode te moeten hebben en na twee pogingen hebben we de juiste code gevonden. No rocket science; it’s either 0000 or 1234. Terwijl de eigenaar van de winkel ons hiermee helpt, komen er verschillende klanten binnen. De een koopt een brood en een fles cola, de ander koopt een losse sigaret, de derde komt R130 (ca. EUR 9,-) brengen voor zijn elektriciteitsrekening. Er blijkt namelijk een prepaid systeem voor elektriciteit te zijn. Geen rekeningen die hoger uitvallen dan verwacht, of die op de mat vallen terwijl er geen inkomsten zijn.

Ondertussen staan de kinderen net buiten de winkel te kijken bij een paar speelautomaten. Aafje ziet ze voor het eerst en vindt het prachtig al die knoppen en hendels. Net als de voetbaltafel waar ze samen met Floris met een denkbeeldige voetbal mee speelt. Een man met half ontbrekend gebit komt er op zijn blote voeten bij staan, lacht om ze en maakt een praatje. Na een kwartiertje lopen we verder naar de bushalte. Onwijs leuk om midden in een gemêleerde woonwijk te zitten. De mensen zijn erg vriendelijk, er wordt over en weer gedag gezegd en de kinderen worden geregeld aangesproken of een high five gegeven. Bij de bus worden we aangesproken door een meneer die ons bij de winkel had gezien. Hij vertelt dat hij vannacht met zijn vrouw in het park heeft moeten slapen en vraagt om geld, om eten te kunnen kopen.

Wanneer we door de stad rijden, kijken we onze ogen uit. Mooie gebouwen: veelal koloniaal of modern en ook een paar sfeervolle wijken. We rijden echter ook door District Six het gebied waar de zwarte mensen tijdens de Apartheid rigoureus uit hun huizen zijn gejaagd en grote delen zijn plat gegooid. Een deel hiervan is destijds dan wel plat gegooid, maar niet opnieuw bebouwd. Er staan twee kerken, met hekken erom, een beetje verloren in het niets. Het beeld alleen al doet het nutteloze en onzinnige van dit deel van de geschiedenis benadrukken. Strikt genomen behoort het deel waar wij het huis huren ook tot District Six, maar dat is een deel wat is blijven staan.

We rijden vandaag over de Keizersgracht, waar geen gracht te bekennen is, langs Amsterdam, de Heerengracht, Trafalgar Plein, Dorp Straat; een heel grappige ervaring zo ver van huis. Ook rijden we langs het fort waar het allemaal begonnen is en die Van Riebeeck een jaar na zijn aankomst in 1650 is gaan bouwen. Het fort ligt inmiddels een heel eind van de kade af, maar lag vroeger direct aan de kust. Ertussenin is voornamelijk havengebied en allemaal opgespoten gebied.

Na twee keer overstappen arriveren we bij de Kabelbaan die ons bovenop de Tafelberg zal brengen. Het gaat vrij soepel allemaal en het is heerlijk weer. De kabelbaan is al een belevenis, zeker wanneer we merken dat de vloer roteert en iedereen dus gedurende het ritje naar boven van 360graden zicht heeft kunnen genieten. Boven maken we een van de wandelingen en zijn we onder de indruk van het uitzicht dat we hebben. Zowel over de stad, de omliggende bergen, de standen, Robben eiland en de zee. We hebben thuis besloten om hier geen grote wandeling te doen. Er is nog zo veel te zien in Kaapstad.

Daarna pakken we de bus terug en rijden we naar Waterfront. Hier bruist het van de gezelligheid. De terrassen zijn vol, er is een groep kinderen dat danst, er zijn talloze excursies die je kunt doen en waarvoor we worden aangesproken. Bij een soort opgezet fotoframe maken we een foto van de kinderen. Wanneer Floris een quasi nonchalante houding aanneemt en we hier een beetje de draak mee steken, komen de stoere moves van Aafje en Pepijn ook naar boven. Wat een stel!

Na even rondgelopen te hebben, komen we een groot schaakspel tegen waar de kinderen graag even mee spelen. Alphons blijft bij ze en ik loop verder om informatie in te winnen over een bezoek aan Robben eiland. Met vijf kaarten voor morgen op zak, kom ik even later weer terug. We zullen de boot van 13.00uur nemen, zodat Floris ’s ochtends nog kan skypen met zijn klas en we ook weer voor het donker thuis kunnen zijn. Hoewel we ons overdag prima veilig in de wijk voelen, is ons aangeraden om er ’s avonds niet onnodig op uit te trekken. Om 18.00uur begint het te schemeren en om 18.30uur is het donker. Iets om rekening mee te houden als we op pad gaan.

Thuisgekomen skypen de kinderen met hun nichtjes en daarna met Oma Marry. Daarna bereiden de jongens hun skype afspraken met de klas voor. Floris zal morgen wat vertellen over verschillen tussen Nederland en Zuid Afrika wat betreft regenval, waterleidingen etc. Een onderwerp dat de klas nu met aardrijkskunde behandelt en waar hij mooi de verschillen met Zuid-Afrika kan laten zien. Gedurende onze reis zijn we heel droge stukken tegen gekomen, en hij beschrijft wat de invloed hiervan op de dieren is. We hebben huizen gezien waar geen riolering was, water uit zelf gegraven waterbronnen gebruikt en gebadderd in de warmwaterbron. Genoeg om te vertellen. Pepijn werkt verder aan zijn presentatie over de Township dat we hebben bezocht. Waarschijnlijk gaat hij hier woensdag de klas over vertellen als hij met ze skypet. Het was weer een indrukwekkende en leuke dag.

 


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *