Zondag 22 november – Bezoek Hobbiton en naar Coromandel Forest Park
Het heeft de hele nacht geregend en behoorlijk veel, maar als we opstaan is het droog en schijnt af en toe de zon. De voorspellingen komen nog steeds uit! Om 9.45uur zijn we bij Hobbiton. Het is er vrij druk, maar ondanks dat, zeer goed georganiseerd en erg de moeite waard. We hadden vooraf wat twijfels (zou het te commercieel en toeristisch zijn?), maar vinden het indrukwekkend. Ongelofelijk wat er gedaan wordt voor enkele minuten aan film, om over de omvang ervan nog maar te zwijgen.

Alles is opgebouwd in 2 jaar, daarna is er 3 maanden gefilmd, waarna de hele set werd afgebroken. Tijdens het afbreken werd het zulk slecht weer dat het afbreken werd stilgelegd en de afspraak werd gemaakt dat ze een aantal maanden later verder zouden gaan. Intussen gaat de film de bioscoop in en oplettende kijkers herkennen de site en kloppen aan om te mogen kijken. Zodra de farm benaderd wordt voor het filmen van de Hobbit, ruiken ze de kans en onderhandelen ze dat de set blijft staan. Het geheel wordt wederom opgebouwd, maar nu van materialen die permanent standhouden. Er wordt dit keer slechts 12 dagen gefilmd. Daarna wordt Hobbiton een toeristische attractie.

Ondanks de drukte heb je niet in de gaten dat er veel mensen zijn. De logistiek zit strak in elkaar en we worden goed rondgeleid. Het weer is top; lekker zonnetje dus heerlijk om buiten te lopen. De gids leidt ons rond en vertelt veel interessante dingen. Zo kun je hier bijvoorbeeld goed zien dat er huizen gemaakt zijn op normale hoogte (dus met een deur groot genoeg is voor een volwassen mens) en huizen die 60% van normale hoogte zijn. Alle opnamen met Hobbits vonden plaats bij huizen met deuren van normale hoogte en zodra mensen/tovenaars in een scene zaten (bijvoorbeeld Gandalf) werd het kleinere huis gebruikt. Ook zien we dat deze set puur en alleen is gebruikt voor de buitenkant. Nergens is een huis echt helemaal gebouwd. Alles wat zich binnen in een Hobbit huis afspeelde is in de studio gefilmd (ook daar weer met twee versies van de inrichting; groot en klein).

De rondleiding duurt ongeveer 1,5 uur en eindigt bij de Green Dragon, de pub. Daar kun je een aantal speciaal voor Hobbiton gebrouwde biertjes proeven en voor de kinderen is er alcoholvrij gember ‘bier’. De biertjes vallen niet echt in de smaak, maar het was wel leuk om ze geprobeerd te hebben. Vervolgens worden we weer met de bus teruggebracht naar de parkeerplaats.

Daarna rijden we richting Thames op Coromandel Peninsula; weer een eindje naar het Noorden dus. Mooie route door glooiend en soms vlak landbouwgebied met zeer fraaie uitzichten op XYZ bergkam. Onderweg eten we een boterhammetje.

We rijden naar het Kauaeranga bezoekerscentrum in het Coromandel Forest Park en een zeer vriendelijke meneer helpt ons met onze vragen over lokale wandelingen. De meneer blijkt zelf ook veel te wandelen en komt ook nog met een hoop tips voor de rest van onze reis, heel fijn! Daarna rijden we nog een klein stukje over gravelroad naar een van de vele DOC campings hier. DOC staat voor Department of Conservation, een soort van Staatsbosbeheer en zij runnen ook vele campsites, van zeer basic (alleen een WC wat een gat in de grond is) die gratis zijn tot en met ‘serviced’, die ook douches en elektriciteit hebben. De campings in deze omgeving zijn allemaal ‘scenic’, hetgeen zoveel betekent als ‘basic with a nice view’, en waar je een kleine vergoeding voor betaalt.

We zetten de camper neer op de laatste camping aan het einde van de gravelroad en het dichtst bij het begin van de wandeling die we morgen willen doen. Tafel en stoelen naar buiten, eventjes van de zon genieten en alles weer laten drogen wat nat en klam was geworden afgelopen dagen. Er staat verder nog niemand anders op het grasveld, dus er kan even lekker gevoetbald worden.

Daarna wordt er ook nog schoolwerk gedaan terwijl Alphons een favoriete visschotel klaarmaakt: vis met prei-crème fraiche-kaas en rijst. Normaliter uit de oven, dit keer gewoon uit de pan, werkt ook. Deze camper heeft wel een oven maar we hebben hem nog niet lekker aan de praat gekregen. De maaltijd is er niet minder lekker om en wederom gaan alle bordjes schoon op. Sowieso eet iedereen deze reis bijzonder goed, echt super! Vervolgens op tijd naar bed want morgenochtend willen we vroeg aan de wandeling beginnen.

Maandag 23 november – wandeling naar the Pinnacle Hut, Coromandel
We staan op tijd op en vertrekken om 8.15uur vanaf de camping om aan de Pinnacles walk te beginnen. Het is een super wandeling naar de Pinnacle: in totaal 13km!

We genieten van de wandeling. De natuur is groen en we passeren veel stromende watertjes, watervallen en bruggetjes. Op verschillende plekken hebben we een prachtig uitzicht. De wandeling kenmerkt zich door een behoorlijke klim en dito afdalingen. Heen lopen we er precies drie uur over. Er staat een mooie, vrij nieuwe hut, waar we de boterham smeren en wat fruit eten.

De hut is heel modern en heel anders dan de hutten die we kennen uit Oostenrijk en Zwitserland. Hij is onbemand, maar er is wel een grote keuken waar mensen zelf kunnen koken. Ook zijn er grote stapelbedden (net als in CH over de hele breedte van de kamer), maar meer dan een matras ligt er niet op, dus met alleen een lakenzak redt je het niet. We gaan nog even op zoek naar het gastenboek en een eventuele stempel. Het eerste vinden we en daar schrijven we iets in. Pepijn en Fons willen graag naar de top, maar zien er vanaf gezien de benodigde tijd en de zwaarte van de afdaling die we sowieso nog moeten doen.

Aafje doet het net als de jongens fantastisch. Geregeld moeten we haar een steen optillen omdat het simpelweg te hoog voor haar is, maar zo lang we aan het kletsen, zingen of verhaaltjes vertellen zijn, loopt ze als een tierelier. Wanneer ze op de terugweg vraagt: “Gaan we zo een ijsje eten?” vinden we dan ook dat ze dat zeker heeft verdiend. Helaas staan we op een DOC camping waar afgezien van een alternatief toilet geen enkele voorzieningen zijn, laat staan een winkeltje met ijsjes. We stellen voor om het ijsje morgen te gaan halen.

Halverwege de middag zijn we terug; totaal ruim 6 uur gewandeld, ruim 13km. Tevreden laten we ons in de stoelen zakken, beentjes omhoog en genieten we. We zetten een lekkere borrel op tafel en vervolgens krijgen de kinderen toch alweer energie om te voetballen. Er wordt zelfs wat schoolwerk gedaan. Fons zet zich aan het koken van een maaltijd met voldoende energie om de calorieën weer aan te vullen: pasta carbonara.

We nodigen de buurman uit, die vlak voordat we aan tafel gaan de camping op loopt. Hij was al weg voordat wij vertrokken en komt nu pas terug. Met het idee dat hij na 11 uur lopen best moe zal zijn, nodigen we hem uit om met ons mee te eten. Het blijkt een Zwitser te zijn die drie maanden door Nieuw Zeeland fiets. Petje af! Hij neemt de uitnodiging aan en complimenteert me even later met de lekkere pasta Carbonara. Grappig toch dat mensen er zo vaak klakkeloos van uit gaan dat de vrouw achter de pannen heeft gestaan, wat bij ons toch niet altijd het geval is. Wanneer ik hem vertel dat Alphons de credits verdient, wordt er verbaasd gereageerd.

We slapen nog één nachtje op deze camping. Het was prettig dat we vanaf hier gelijk aan de wandeling konden beginnen, maar dat is dan ook het enige voordeel dat deze camping heeft. Morgen weer een gezelligere, mooier aangelegde camping met fatsoenlijke faciliteiten. Top dagje!

Dinsdag 24 november – ….. terug naar Auckland….
We hebben het voornemen om vandaag de Gold Experience in Thames te gaan doen en daarna door te rijden naar Catheral Cove in het noord-oosten van Coromandel. De wandeling naar Cathedral Cove schijnt erg mooi te zijn en willen we graag doen.

Wanneer Fons met de kinderen in Thames boodschappen doet, bel ik naar de camperverhuurder ivm stank in de camper ea ongemakken (koelkast die het alleen doet als hij is aangesloten op netspanning, kleine lekkage, kastjes die af en toe tijdens het rijden open gaan en spullen lanceren etc.). We hebben al diverse dingen geprobeerd, maar het blijft terugkomen. De verhuurder raadt aan om terug te komen naar Auckland om er naar te laten kijken. We besluiten om het plan van de dag om te gooien en inderdaad terug naar Auckland te rijden en hopen enigszins op een nieuwe camper zonder ongemakken.

De tank met afvalwater wordt met chemicaliën gespoeld en we krijgen een nieuwe accu… gaat het helpen? De lekkage kunnen ze niet vinden, maar blijkt wel precies op de plek te zitten waar eerder een lekkage heeft gezeten. En dus wordt er op hoop van zegen nog wat kit in gesmeerd.

De kinderen spelen ondertussen heel lief en rustig. Top! Terwijl de camper wordt nagekeken maken we van het aanwezige internet gebruik om foto’s te uploaden. Twee uur later rijden we, in onze ‘eigen’ camper weg. Er was maar één vervangende camper en daar moesten we nog ongeveer de helft van de huidige huur voor bijbetalen. Dan proberen we eerst wel of ze de ongemakken hebben kunnen verhelpen.

We gaan op ‘missie’ om de beloofde ijsjes te zoeken. Vervolgens gaan we terug naar Thames, zodat we morgen toch naar de Goudmijn kunnen gaan. In de auto beginnen de jongens aan het haken van een verjaardagsslinger voor Pepijn. Ze zijn er de hele rit mee bezig en ook ’s avonds gaan ze er mee verder. Vanuit Nederland hadden we diverse bolletjes katoenen draad meegenomen om mee te borduren of haken en die komen nu weer tevoorschijn. Aafje borduurt wat op gekleurd gaatjes-karton, wat ook aan de slinger komt te hangen. Erg leuk.

De camping blijkt ook een schot in de roos. Het is de Dickson Holiday Park, aangesloten bij Kiwi campings. Het is nog erg rustig en dus hebben we alle ruimte op het grasveld dat aan een riviertje ligt. Er is een leuke speeltuin voor de kinderen, een zwembadje en prima faciliteiten. We worden heel vriendelijk ontvangen en zijn blij dat we deze dag zo kunnen afronden.

De kinderen spelen een fantasierijk spel in de speeltuin, en gaan even zwemmen. Ondertussen koken Fons en ik samen de groentesoep. Het is even wat snijwerk, maar dan heb je ook wat. Behalve de soepballetjes dan, die denken we er vandaag bij. Wanneer de kinderen naar bed zijn, maak ik met wat plak en knipwerk Nederlandse alfabet kaarten voor Aafje.