Zaterdag 28 november – Rustdag in Taupo
Aangezien er alleen maar regen, regen en nog eens regen werd voorspeld voor vandaag lassen we een rustdag in. De wandeling naar de Haku falls en een bezoek aan de Maori rotstekening laten we voor een volgende keer… We staan rustig op en de kinderen spelen wat in de speeltuin van de camping. Al gauw blijkt het wel mee te vallen met de regen en halverwege de ochtend is het vooral alleen maar bewolkt.

We besluiten Taupo zelf te gaan bekijken en vanaf de camping wandelen we de kleine 2km naar het centrum. Vandaag staat Taupo in het teken van de grote wielerronde die hier jaarlijks wordt georganiseerd. Volgens onze mede campinggasten die aan de wedstrijd meedoen is het het grootste wielerevenement van het zuidelijk halfrond. We hebben eerlijk gezegd weinig referentie om die uitspraak te kunnen checken, maar goed. Eenmaal in het centrum zijn er wel veel straten afgezet en we lopen richting de finish waar het niet erg druk is. We vermoeden dat veel mensen vanwege de slechte voorspellingen toch maar zijn thuisgebleven. Wielrenners zijn er echter genoeg. We pikken ergens het getal van 10.000 deelnemers op en horen zelfs een kort interview met een Nederlander die de tocht heeft afgerond.

Na even bij de finish gekeken te hebben, lopen we verder door het centrum, doen nog wat kleine boodschappen en lopen dan richting het meer. Het klaart alweer iets meer op, maar nog onvoldoende voor de mooie uitzichten. Aan de andere kant van het meer ligt het Tongariro National Park met haar vulkanen en die zijn op heldere dagen vanaf hier mooi te zien (zo zegt men). Aan het straatje langs het meer zoeken we een gezellig café en schuiven aan voor een lekkere koffie/lunch. De kinderen eten een pannenkoek, Anne een sandwich met geroosterde groenten en Fons een stuk worteltaart. Smoothies en koffie erbij, smullen maar.

Daarna lopen we terug naar de camping waar weer wat schoolwerk wordt gedaan en lekker wordt gespeeld in de speeltuin. Het klaart verder op en de zon komt aan het einde van de middag door, waardoor we heerlijk buiten zitten tijdens het eten. We maken ook nog een gezellig praatje met het groepje mannen dat naast ons staat en aan de wielerronde hebben meegedaan. Het is een groep wielrenners uit Auckland, die vaker aan tochten en wedstrijden meedoen. Floris heeft ook leuk contact met ze. Prima, even zo’n dagje zonder een plan.

Zondag 29 november – Vissen bij Turangi en naar Tongariro NP
Het is een prachtige dag vandaag; we ontbijten buiten in een lekker zonnetje en pakken de boel daarna in. We rijden langs Lake Taupo naar het zuiden richting het Tongariro NP. Het is een mooie rit met fantastische uitzichten, soms magisch. Je kijkt over een breed meer richting de vulkanen in het Tongariro NP. Het meer diepblauw, groene bossen en kale vulkanen, een mooi schouwspel.

Na 45min komen we aan in Turangi, onze eerste stop van vandaag. We hebben gelezen dat we bij het Creel Tackle House goede inlichtingen kunt krijgen over goede visplaatsen. Plan is daar info in te winnen en dan lekker te gaan vissen. Het Creel Tackle House is feitelijk een viswinkel en wordt gerund door een oude meneer die duidelijk al jaren ‘in het vak’ zit. We krijgen uitgebreid en op rustig tempo informatie. De viswinkel is ook een ontmoetingsplek voor vissers en uiteraard hoort daar een klein koffiehuis bij. Het ziet er supergezellig uit, dus besluiten we even een kopje koffie te halen.

Bij de toonbank staat een schaaltje met… speculaas! ‘Hé,’ zeggen we, ‘Speculaas!’. De man achter de toonbank reageert enthousiast en vraagt of we het kennen. We vertellen dat we uit Nederland komen en meteen komt ook de ‘vrouw des huizes’ aanlopen vanuit de keuken die alle lekkernijen verzorgt die je bij de koffie kunt krijgen; vers gemaakte taartjes, koeken, worstenbroodjes, burgers, etc. We bestellen van alles en nog wat; bij mijn kopje koffie krijg ik een koffielepel en als ik goed kijk zie ik dat er ‘Rijssen’ op staat. Dat wordt nu allemaal wel erg toevallig. De mevrouw vertelt dat ze lepels verzamelt en deze van een Nederlandse vriendin heeft gekregen. We kletsen nog wat verder en hebben erg leuk contact. Anne belooft na thuiskomst een speculaasrecept op te sturen. Bij het weggaan omhelst de mevrouw Anne; dat zijn we niet helemaal gewend; we kregen wel een beetje een ‘Tante Sonia-gevoel’ bij deze mevrouw; heel vriendelijk, zorgzaam en open.

Vervolgens rijden we naar één van de punten die de meneer had aangegeven om goed te vissen; daar aangekomen merken we dat we de trui van Floris missen en die is hoogstwaarschijnlijk blijven liggen bij de speeltuin op de camping vanochtend. Anne belt en ja, ze hebben hem gevonden. Anne gaat met de kids vissen en Fons rijdt terug naar Taupo om de trui op te halen; het is weliswaar 45min heen en ook weer terug, maar nu zijn we nog in de buurt en we gaan vanavond de bergen in, dus een trui is geen overbodige luxe! Tegelijkertijd dat hij de trui ophaalt, doet hij ook nog een paar kleine boodschappen zodat we komende dagen in de bergen ruim voorzien zijn. De kinderen en Anne vissen op een mooie plek, helemaal prima maar uiteindelijk helaas zonder resultaat en dat is na 2 uurtjes vissen best even lastig.

Daarna rijden we Tongariro NP in naar Whakapapa. We rijden langs Mt Tongariro en Mt XYZ en zien Mt Ruapehu daarachter liggen met sneeuw bedekt. Het is een prachtige omgeving en soms bijna onwerkelijk; we zien een ECHTE vulkaan en hij heeft ook echt de vorm zoals je zelf een vulkaan voorstelt! In Whakapapa stoppen we bij het visitor center voor de laatste informatie over wandelingen in het gebied en de weersvoorspelling. We willen het liefst de Tongariro Alpine crossing doen, een wandeling van 19km over de vulkaan heen. Daarvoor begin je bij één parkeerplaats en eindig je op een andere aan de andere kant van de vulkaan. Je kunt met een shuttle gebracht en gehaald worden, echter het blijkt dat de shuttles geen kinderen willen vervoeren. Dus besluiten we dat we gewoon beginnen aan de wandeling en op een gegeven moment weer gaan teruglopen. Op die manier weet je ook precies wat je nog allemaal tegenkomt. De meneer in het visitor center geeft duidelijke punten op de wandeling aan die als beslismomenten kunnen dienen; vlak voor een steil stuk, net erna, etc. Samen met een afstanden- en tijdentabel kunnen we dan de boel goed plannen.

Een 100m verderop is een mooie en enige camping hier (serviced DOC), waar we rond 17.00h inchecken. ’s Avonds bereiden we de wandeling voor. Voor ieder ligt een stapeltje met (thermo)kleding klaar en water, eten, EHBO spullen, zonnebrand ed zijn verdeeld over drie rugzakken. We gaan allemaal vroeg naar bed, want we willen uitgerust zijn voor de wekker om 5.45uur gaat.