Zaterdag 19 december – naar Moke Lake
We rijden vandaag eerst even langs het verhuurbedrijf van de camper, die ook hier een vestiging heeft zitten. Kijken of we een grotere tafel kunnen krijgen (waar vijf borden wel goed op passen), en schoon linnengoed ophalen. Hoewel we de spullen op de campings wassen, is het nergens mogelijk om een kookwas te doen en dat vinden we toch wel prettig als dat af en toe gebeurt. En dus ruilen we het nu om voor schoon spul. De man die ons helpt is vriendelijk en komt even later terug met schoon linnengoed, een grote tafel en twee extra kussens. Na de ervaringen bij de Auckland vestiging zijn we hier zeer positief verrast. Super!
Daarna nog even langs de Countdown. Grappig toch hoe snel je een vast adres vindt om inkopen te doen. In Australië gingen we naar Woolworths, Zuid Afrika de Spar, hier is dat de Countdown. Wanneer we de ‘inkopies’ weer bij elkaar hebben gescharreld, krijgt Aafje bij de kassa een Advent kalender. Aangezien het over een paar dagen kerst is, wordt de voorraad nu uitgedeeld. Ze is er super blij mee, want deze heeft, in tegenstelling tot die van ons, chocolaatjes erin! Yes! Vanaf nu maken de kinderen elke dag een deurtje open met een chocolaatje er in, naast het ene deurtje dat opengemaakt wordt in onze eerder gekochte Advent kalender.
Daarna is het een kort ritje naar het westen richting Glenorchy. We rijden niet helemaal daar naartoe, maar slaan wanneer we halverwege Lake Wakatipu de bergen in naar Moke Lake. Het is prachtig! Het is een kleine 20min over gravelroad en je bent meteen in een andere wereld. Tussen de bergen door rijden we naar het meer en aan het einde van het meer ligt een mooi aangelegde DOC camping. Het is er rustig en we kunnen op het gemak een plekje uitzoeken. Deze camping staat zeker op onze shortlist van mooist gelegen campings.
Op deze DOC camping is er zowaar een ‘camp warden’ en de mevrouw ontvangt ons vriendelijk en voorziet ons van allerlei info. Ook vertelt ze dat de schaapsherder even verderop op dit moment zijn schapen aan het scheren is, maar nu waarschijnlijk even lunchpauze heeft. We besluiten eerst even een mooi plekje uit te zoeken, de boel te verkennen en daarna naar de boerderij te lopen. De camping, de sfeer, het lekkere weer: we hebben een echt vakantiegevoel hier, heerlijk.
Het is een korte wandeling naar de boerderij. De schaapsherder blijkt echter net klaar met het scheren en hij zwaait net zijn hulpen uit die met een busje naar Queenstown vertrekken. Toch nodigt de duidelijk vermoeide herder ons uit om even binnen te komen kijken. Met een kop koffie in de hand vertelt hij dat ze net klaar zijn met het scheren van 2700 schapen en daar 3,5 dag over hebben gedaan. De als laatste geschoren rammen staan nog buiten. Verschillende balen vacht liggen in de ruimte en hij legt ons uit dat er kwaliteitsverschil is en dat er hier al de eerste sortering plaatsvindt. Over het algemeen is de vacht aan de zijkanten van de hoogste kwaliteit omdat die het minst te verduren heeft van land, weer en wind. Leuk om even met hem te kletsen en top dat hij toch even de moeite nam want aan alles is te zien dat deze man broodnodig een douche en bed nodig heeft.
We nemen afscheid en wandelen daarna, gedeeltelijk over zijn terrein, verder het dal in. Het is een prachtige wandeling met mooie uitzichten. Na een klein uurtje draaien we om en wandelen we terug naar de camping. Daar ontmoeten we een NZ gezin met NZ moeder en Nederlandse vader, 3 kinderen, 4e onderweg uit Dunedin. De vader blijkt ruim 12 jaar geleden te gaan backpacken en uiteindelijk hier blijven plakken. Er is direct leuk contact en de kinderen spelen lekker met elkaar en ze delen een passie: vissen. Dus de hengels komen tevoorschijn en er wordt lekker gevist aan het meer. Fons heeft ondertussen aardig last gekregen van hooikoorts en doet het wat rustig aan; de pollen vliegen hier door de lucht!
Het vissen levert geen vangst op, maar wel een hoop lol. Op een gegeven moment zit het haakje van Floris vast in het riet. Gelukkig biedt Pepijn aan het water in te gaan en het op te lossen. Held (het is vrij fris namelijk!).
Na het eten, wordt er nog verder gespeeld en maken de kinderen kennis met cricket. Ze vinden het erg leuk. De kinderen van het NZ gezin spreken ook vrij goed Nederlands en vooral de oudste vindt het leuk om het Nederlands te oefenen.
Zondag 20 december – vissen en wandeling Moke Lake
Floris en Aafje zijn vroeg wakker en willen meteen gaan vissen. Fons gaat met ze mee, terwijl Anne en Pepijn nog wat doezelen en lezen. Het vissen is gezellig, alhoewel er niks gevangen wordt. Verschillende plekjes en strategieën worden geprobeerd, maar het mag niet helpen. Daarna ontbijten we op het gemak.
Na het ontbijt wandelen we rondom het meer. Vanaf een afstand zie je een min of meer egaal groene helling. Wanneer we er lopen, zien we echter veel mooie bloemen, struiken en grassen. Er vliegen een heleboel kleine vlindertjes, wiens kleur verandert bij de veranderende lichtinval. Het is een prachtige wandeling, al staat niet ieders pet vandaag naar een wandeling. Aafje en Floris waren liever op de camping gebleven en steken dat niet onder stoelen of banken. Uiteindelijk wordt het hele ‘Arjen MG Schmitt’ (zo noemt Aafje haar) repertoire weer verteld.
Terug op de camping horen we dat vriendinnetje Zara een brown trout heeft gevangen! Op de plek waar Flor al hard zijn best heeft gedaan om de vissen aan de haak te slaan. We gaan kijken en zien hoe de vis wordt schoongemaakt en door een meneer van de camping samen met een rainbow trout wordt gerookt. Terwijl de vissen worden gerookt, spelen de jongens cricket met Zara. Ze hebben er heel veel plezier in. We fantaseren er al over hoe leuk het zou zijn om het in Delden bij Twickel, of op een ander groot veld, te spelen met vriend(innet)jes. Zou leuk zijn!
’s Avonds liggen we op tijd in bed. Was weer een fijn dagje.
Maandag 21 december – Southern Scenic Route naar Te Anau
Het is weer een stralende dag wanneer we opstaan. De wind laat flink van zich horen, en voelen, en we zijn dan ook blij dat we een beschut plekje hebben uitgekozen. Een stukje verderop is een grote vlakte waar tenten staan en die worden bijna weggeblazen. Floris is vroeg op om te kijken of zijn vriendinnetje Zara al op was, maar de tent is nog dicht. We ontbijten buiten en ruimen het boeltje op. De kinderen zijn hem na het eten gelijk gesmeerd om nog even te kunnen vissen en cricketen met hun vriend(innet)jes.
Vlak voor we weg gaan, zien we een ruiter een kudde koeien voor zich uit drijven. Ook zien we nu meer schapen grazen. De boer had verteld dat hij 2700 schapen had rondlopen, maar die waren afgelopen dagen niet in die getalen te zien. Vandaag zien we her en der grote groepen grazen.
Rond 10.30uur nemen we afscheid van de familie. We hebben contactgegevens uitgewisseld en ze hebben aangeboden om langs te komen in Dunedin wanneer we er zijn. Wellicht doen we dan ook wel. We gaan weer op pad; dag vriendelijke mensen, dag prachtige gelegen camping!
We rijden weer terug naar Queenstown waar we eerst boodschappen doen. Daarna rijden we richting het Zuiden. Onderweg wordt er door de wind flink aan de camper gerukt en Alphons moet goed zijn hoofd bij het rijden houden. Het eerste stuk van de Southern Scenic Route die we vandaag rijden is prachtig. Eerst nog langs het meer, daarna over een grote vlakte tussen de bergen. Enerzijds zijn er glooiende heuvels, verderop zijn het droge, piekerige bergen. Her en der grote bossen met gele bloemen. De zon schijnt, en het is een prachtige dag om rond te rijden. We proberen het uitzicht vast te leggen met de camera, maar het is zo wijds en groots, dat dat moeilijk is. Het is weer een fantastische rit. Heel anders dan de Haast Pas, maar minstens zo indrukwekkend. Wat een afwisselende en wonderschone natuur.
Na wat korte stops en een lunchpauze, komen we rond 14.30u aan op de Lakeview Kiwi camping in Te Anau. We checken in en krijgen het plaatsje naast de grote speeltuin. De kinderen spelen er heerlijk en de gympiet en turnpiet laten oa hun kapriolen zien. Daarna worden er ook nog vouwcadeautjes in onze schoenen gedaan. Het is erg gezellig. ’s Avonds begint het wat te regenen en het waait nog steeds hard, dus we eten dit keer binnen. Als het goed is, gaat de storm vannacht liggen en moet het morgen beter worden.