Woensdag 16 december – Franz Joseph / Fox Glacier en rit naar Wanaka
We hebben de plannen voor vandaag omgegooid. In eerst instantie hadden we bedacht om te gaan wandelen bij de F. Joseph en Fox gletsjers, maar nu blijkt dat de echt interessante wandelingen (bijv. met gids) alleen kunnen met kinderen die ouder zijn dan vijf jaar. Vandaar dat we gisteren hebben besloten om vandaag verder te rijden naar Wanaka. We gaan nog wel even langs bij de Franz Joseph gletsjer voor de korte wandeling naar het begin van de ijstong, vanwaar je nog steeds op 2,5km van het ijs staat. Dichterbij mag niet ivm het gevaar voor vallend ijs en vallende rotsen.

De bewolking hangt vrij laag, dus heel erg veel zien we er niet van, helaas. De informatieborden zijn wel weer heel informatief; wat ons met name doet verbazen is de hoeveelheid stenen die de gletsjer en de smeltrivier met zich meebrengen. Allereerst de omvang van de stenen, wat een geweld moet dat met zich meebrengen; daarnaast de hoeveelheid stenen. We lezen oa dat de rivierbedding in de afgelopen 50 jaar wel 30meter hoger is geworden door alle stenen die door de gletsjer en de rivier naar beneden zijn gebracht. Het gebergte hier groeit ook nog steeds elk jaar 25mm en als die stenen niet steeds afbrokkelen en afgevoerd zouden worden, waren de bergen hier inmiddels enkele kilometers hoger. Mooi stukje natuur aan het werk!

We rijden het dorpje nog even in om een kopje koffie te drinken bij ‘Full of Beans’, een gezellig tentje. Aafje nipt wel eens wat van het melkschuim op mijn cappuccino en mag vandaag een latte. Ze is helemaal in haar nopjes met haar eerste koffie. Zoals we verwacht hadden, nipt ze er alleen wat van, maar dat is voldoende om heel blij ermee te zijn. Uiteindelijk blijft het grootste deel staan.

Daarna rijden we verder naar Fox Glacier. Wanneer blijkt dat we vanwege de hoogte van de camper niet bij het uitzichtpunt kunnen komen, besluiten we om gelijk door te rijden. We hebben gisteren gehoord dat je van de Fox glacier minder kunt zien dan van de Franz Joseph (waar het zicht vandaag ook beperkt was) en besluiten dat we beter een keer naar Zwitserland of Oostenrijk kunnen gaan om daar met de kinderen naar een Gletsjer te gaan; we weten nog wel een plekje waar je er ook in kunt!

Hoewel we nog wel eens geneigd zijn om van een regendag gebruik te maken als reisdag, zijn we blij dat het vandaag zulk mooi weer is. Het is helder, zonnig en in de middag is de bewolking opgetrokken. Her en der zien we wat watervallen, maar ze zijn vrij klein van omvang. Waarschijnlijk slechts een fractie van de grootte aan het eind van de winter/ begin lente wanneer de gevallen sneeuw aan het smelten is. Het is een prachtig dal waar we doorheen rijden, met een brede rivierbedding die nu nog maar een paar kleine riviertjes heeft. Het water is helder blauw.

Ook vandaag rijden we weer over diverse one-way bruggen. Deze keer inclusief treinrails en/ of inhaalhaven (passing bay).

Wanneer we iets voorbij de Haast pass zijn (nog voor Makaroa) zien we een DOC camping die werkelijk prachtig ligt. Iets hoger dan de weg kijkt het uit over het dal en de besneeuwde bergtoppen. Vanaf dit punt zien we ook dieren grazen. Koeien, schapen en een heleboel herten. Waar de bergen hiervoor volledig begroeid waren met naaldbomen, zien we nu hellingen die vooral (tot volledig) begroeid zijn met grassen en lage struiken. In plaats van het min of meer egale groen, zien we nu allerlei tinten groen, geel, grijs, bruin, oranje en rood in overvloed. Hopelijk lukt het om dat op de foto vast te leggen. De vraag rijst waarom hier geen bomen meer zijn. We rijden inmiddels iets meer landinwaarts en zuidelijker, maar niet echt hoger. Het is ook veel droger. Later blijkt dat aan deze kant van de berg jaarlijks 0,3m regen valt, in tegenstelling tot aan de westkant van de bergketen, waar jaarlijks een slordige 4 à 5m valt! Dat verklaart een hoop.

Na Makaroa rijden we langs Lake Wanaka en Lake Hawea. In de verte zien we het regenen. Een dikke deken van mist hangt tegen de berg aan. De weg is hier goed berijdbaar en het valt mee hoe stijl de hellingen zijn. Toch ben ik blij dat we met de camper hier in het begin van de zomer rijden. In de winter is een 4×4 wel zo comfortabel. Gedurende de laatste twee en een half uur voor Wanaka zien we al met al een handje vol huizen. Voor de rest alleen natuur, natuur en nog eens ongerepte natuur. Prachtig.

We overnachten vandaag op een heel mooie camping, Lake Outlet Holiday Park. We kijken uit over het meer Lake Wanaka en de tegenovergelegen bergen. Prachtig. De vriendelijke camping eigenaar verzoekt ons om niet te roken of open vuur te houden i.v.m. de extreme droogte. Net als in Australië worden hier ook ‘Fire Danger’-borden gebruikt waarop je kunt zien hoe groot het risico op bosbranden is. Hierop hadden we al gezien dat het op de hoogste stand stond; extreme droogte dus. Wat een verschil met de Westkust!

Voor het eten doet Pepijn huiswerk. Floris heeft inmiddels al zijn geschiedenis, aardrijkskunde en natuurschoolwerk af. Naast het reken- en taalwerk dat we tot het eind van de reis willen doen, hebben we bedacht om zijn Engels uit te breiden. Hij heeft er veel plezier in om Engels te praten en zijn woordenschat breidt zich uit. Door samen zinnen te oefenen, breiden we nu zijn kennis van grammatica en werkwoorden uit. Zodra Pepijn ook bovengenoemde vakken af heeft, gaan we bij hem hier ook mee verder.

Na het eten (Fons heeft weer een heerlijke kipcurry gemaakt) spelen we even met zijn alle Dynamiet (of zoals wij het vroeger noemden ‘Balletje trap’ of ‘Ulo’). Grappig, dat was een tijd geleden. Daarna ligt iedereen op tijd op bed. Fons en ik kijken nog even een stukje van de Hobbit.

In het kader van nieuwe ervaringen opdoen, beleven en dromen realiseren, staat er morgen weer een grensverleggend punt op het programma. Fons en ik gaan beiden skydiven. We zijn heel benieuwd hoe we het zullen vinden. Het lijkt me heerlijk om te zweven. Het springen en de vrije val trekken me iets minder en de zenuwen vergezellen me dan ook al vanaf het moment dat we ons gisteren opgaven. We springen na elkaar, zodat de ander bij de kinderen is. Niet dat er iets fout gaat, maar goed, het is net als met een paraplu; wanneer je hem uit voorzorg bij je draagt gaat het niet regenen. Vanavond vroeg naar bed, morgen om 6.30moeten we even bellen om te informeren of het weer goed is en dan gaat het gebeuren. Brrr…

Donderdag 17 december – Mooie rit naar Queenstown
In een gebied van uiterste droogte, miezert het wanneer we vanochtend wakker worden. Hmm… De bewolking hangt laag en voorspelt niet veel goeds. De bewolking hangt ook helemaal stil tussen de bergen, er is geen enkele beweging in te bespeuren. Wanneer we om 6.30uur opbellen met de vraag of het skydiven doorgaat, krijgen we het antwoord wat we al verwacht hadden. “No jumps this morning. There will be some this afternoon, but we’re already fully booked for those.” Balen. Eerlijk gezegd zagen we het zelf ook niet zitten om een skydive te doen waarbij we geen uitzicht zouden hebben, maar het is jammer dat we het niet kunnen verzetten naar een later moment op de dag waarop de bewolking mogelijkerwijs opgelost is. Helaas, kennelijk heeft het niet zo mogen zijn.

Nu maar hopen dat de ballonvaart morgen wel door gaat! De ballonvaart heeft Fons van een heleboel vrienden voor zijn 40^e verjaardag gekregen. Heel bijzonder en we kijken er dan ook erg naar uit om dit hier te kunnen doen. De weersvoorspelling is deels bewolkt, deels zonnig. We zullen zien.

Nu we toch vroeg op zijn, ontbijten we en maken we nieuwe plannen voor vandaag. We trekken verder naar Queenstown voor boodschappen en zullen dan naar de camping gaan om wasjes te doen en aan te rommelen. In de auto maken de kinderen kerstknutsels. Van Sinterklaas heeft Aafje dun metalen draadjes gekregen met gekleurde haartjes eraan, geen idee hoe ze heten. Thuis hebben we ze ook gehad, maar gebeurde er niets mee. Nu we met regelmaat langere autoritten maken, komt er een creativiteit naar boven waardoor ze er al allerlei leuke dingen mee hebben gedaan. Erg leuk om te zien. Ook de jongens hebben er leuke ringen ed van gemaakt, die vervolgens weer een belangrijke rol spelen in hun imaginaire spel. Top.

De rit van Wanaka naar Queenstown is werkelijk schitterend. Ondanks de grauwigheid die het weer met zich meebrengt, kunnen we genoeg er van zien om met volle teugen te genieten. Wat een gaaf gebied, Central Otago. Het eerste deel van de rit is fruitgebied. We zien veel boomgaarden met met name appels, druiven en kersen. Daarna rijden we door een ander dal waar niets wordt verbouwd en alleen lage grassen en struikjes groeien. Verderop in de Gibston Valley zijn grote wijngaarden. Schitterend.

Het is niet goed met de camera vast te leggen, dus nemen we het vooral in ons op. Ook hier hebben we mazzel met het jaargetijde; in veel struiken en bermen bloeien gele/ witte/ paarse/ roze bloemen. Tot nu toe hebben we overal gereisd in de lente of het begin van de zomer en dat heeft goed uitgepakt. De temperatuur is prettig om buiten actief bezig te zijn en de bloemen bloeien. Het echte zonnebaden komt in Thailand wel. En dan is een weekje strand waarschijnlijk ook wel weer genoeg.

In Queenstown zelf is het een drukte van belang, wat een boel mensen. De camper krijgen we niet snel geparkeerd, alles staat vol. Annemarit stapt op een gegeven moment uit om alvast naar de VVV te gaan om wat informatie over wandelingen en activiteiten in te winnen. 20 minuten later hebben we de camper geparkeerd en juist op dat moment is Annemarit ook klaar. We wandelen nog wat door de stad en Annemarit gaat op zoek naar een nieuwe broek (en slaagt er zowaar binnen een half uur in om een nieuwe te vinden!), want er is er eentje kapot.

Niet veel later checken we in op de camping die vlak bij het centrum ligt. Het is lekker weer en we rommelen wat aan, doen een wasje erin. Eigenlijk nog lekker wat tijd om wat te doen. Dus wandelen we naar de gondel die min of meer naast de camping ligt om naar boven te gaan, waar je kunt rodelen. Het is een groot succes. Aafje bij papa of mama in een rodel en de jongens alleen en dan lekker naar beneden rutschen. Super. Uiteraard is een keer niet genoeg en we gaan nog een keer naar boven. Daarna zijn er nog een paar ritjes over op onze rittenkaart en gaan Annemarit met Aafje en de jongens nog een keer. Helemaal top.

Terug op de camping is het tijd voor de borrel en om eten te koken. Tegelijkertijd wordt er weer wat schoolwerk gedaan. We liggen vroeg op bed want morgenochtend moeten we echt vroeg opstaan voor de geplande ballonvaart; we moeten al om 4.15u bellen om te kijken of het doorgaat en als dat zo is, worden we om 5.00u opgehaald. Spannend.

Vrijdag 18 december – ballonvaart
Om 4.15uur gaat de wekker, we moeten bellen of de ballonvlucht vanochtend doorgaat. En jawel, het gaat door. Drie kwartier laten staan we allemaal aangekleed en wel bij de receptie van de camping. We worden door een vriendelijke Kiwi opgehaald met een busje. Na nog wat mensen opgepikt te hebben, zijn we tegen 5.45uur op het weiland waar de twee ballonnen de lucht in zullen gaan. De mannen van het ballonvaardersbedrijf zijn erg aardig, en onze ballonvaarder zelf doet ons aan James S. (vriend van LBS) denken; vriendelijk en integere uitstraling, humoristisch en toegankelijk.

Na een safety briefing gaan we het mandje in. Er wordt een camera middels een touw aan de ballon gehangen, waarmee tijdens de vaart foto’s worden gemaakt en dan stijgen we op. We hebben een prachtig uitzicht over Queenstown, het meer, en de bergen al dan niet voorzien van besneeuwde toppen. Er is weinig wind, dus we gaan niet heel ver. Hij kan de ballon niet sturen, wel draaien, waardoor we alle kanten goed kunnen zien. Kinderen vinden het ook erg leuk en genieten. Met weinig wind is het vinden van een landingsplekje nog best lastig en uiteindelijk maken we een vlucht van ruim anderhalf uur, een half uur langer dan gebruikelijk.

Na landing helpt iedereen om de ballon weer op te ruimen, er wordt wat met de jongens gedold, ze helpen met opvouwen van de ballon en klaarzetten van de tafel waar we een heerlijk ontbijt krijgen van hartige en zoete muffins, chocolade croissants, thee, koffie etc. en een glas champagne. We vertellen dat Alphons de ballonvaart voor zijn 40^e verjaardag heeft gekregen van vrienden en vinden het erg leuk om daar op dit moment bij stil te staan. Super mooi cadeau, we hebben er van genoten! Fijn dat Aafje ook mee kon, want dat kan niet overal. Vandaar dat we speciaal deze organisatie en deze plek hadden uitgekozen.

Na het ontbijt worden we gedoopt door met de dop van de champagne fles een champagne stempel op het voorhoofd te drukken. Hierbij werd bij ieder een regel uit een gedicht opgezegd. Leuk gedaan.

DCIM100GOPRO

Rond 10.00u zijn we terug op de camping. We gaan even lekker douchen en de rest van de dag rommelen we lekker aan op de camping. Het is lekker weer. Er wordt gespeeld, gelezen, huiswerk gemaakt, Fons loopt de stad even in voor een boodschap etc. We maken ook nog wat kerst decoraties. Pepijn en Anne vouwen wat engeltjes en andere versiersels. Leuk om zo creatief bezig te zijn.

Aafje en Floris ontdekken bij de receptie dat er een tekenwedstrijd is. Wie de mooiste tekening maakt, wint een ijsje. De mevrouw vraagt aan de kinderen of ze een tekening willen maken. Aafje zegt meteen ja, maar Floris zegt nee. Maar, Floris, je kunt er iets mee winnen. Nou… nee. Even later vraagt hij: wat kun je er mee winnen? Hoeveel kinderen doen mee en hoeveel prijzen worden er uitgedeeld? Hij is zijn kansen aan het berekenen! Floris, doe gewoon lekker mee. Even later zitten Aafje en Floris druk te kleuren en ze maken er allebei een heel mooie tekening van. Hij is ook binnen korte tijd al af. Pepijn zit nog schoolwerk te maken en doet niet mee. Vervolgens gaan Aafje en Floris met hun tekening alleen terug naar de receptie en guess what? Ze komen allebei triomfantelijk terug met een lekker ijsje in de hand! Top gedaan. “Ze waren even mooi, we hebben allebij gewonnen!” (Aafje) Pepijn heeft uiteraard ook wel zin in een ijsje en samen kopen ze een lekker ijsje voor hem. Genieten.