Woensdag 6 januari – Bye New Zealand, Hello Singapore
Vandaag verlaten we het Zuidelijk halfrond en reizen we naar Singapore net iets boven de evenaar. Het wordt een lange dag, niet alleen vanwege de te overbruggen afstand, maar we winnen ook weer 5 uur tijdsverschil. We staan al om 4.00u op en dat gaat eigenlijk allemaal heel soepel. Om 4.30u hebben we de taxi besteld, maar als deze rond 4.40u er nog steeds niet is, bellen we toch maar even; gelukkig arriveert hij 5min later wel. Maar goed dat we wat extra marge hebben ingebouwd.

Rond 5.00u zijn we op het vliegveld en aangezien de online checkin niet werkte, sluiten we aan in de rij. Deze rij gaat niet erg snel, maar uiteindelijk loopt alles verder prima en rond 6.00u zijn we ingecheckt, door de security (waar we nog een kinderschaar kwijtraken die we per ongeluk in de rugtas van Floris hadden laten zitten…) en de douane. Als eerste vliegen we naar Sydney en de vlucht vertrekt keurig op tijd om 7.00u. Het is een heldere dag dus het eerste half uur genieten we van het supermooie uitzicht als we vanuit Christchurch over de Zuidelijke Alpen naar het Westen vliegen. We vliegen ongeveer over Arthur’s Pass en zien aan de linkerkant Mt Cook liggen. Prachtig. Met de telefoon nemen we wat foto’s om toch iets van en indruk vast te leggen.

De vlucht naar Sydney verloopt soepel en rond 8.15u lokale tijd (10:15u NZ tijd) komen we aan. Vervolgens weer door de security. Wat is het toch met sommige douaneambtenaren dat ze de behoefte hebben om duidelijk te maken dat zij de dienst daar uitmaken? Eerst worden we de les gelezen over het feit dat de rugzakken los op de band liggen (such a crime..) ipv in een bak zoals hier kennelijk zeer gewenst is, vervolgens wordt een halfvolle tube tandpasta ingenomen, omdat hij 110g woog ipv de maximaal toegestane 100g. Je zult je er maar druk om maken.

Daarna hebben we even lekker de tijd om wat rond te lopen en drinken we een kop koffie met een worstenbroodje. De vlucht naar Singapore vertrekt uiteindelijk ruim 45min na geplande vertrektijd, omdat de inkomende vlucht verlaat was.

Het is een vlucht van 8uur en deze verloopt vrij soepel. Het eten onderweg is zowaar weer lekker. Dit was trouwens ook het geval bij de vorige Qantas vlucht. Het ijsje valt uiteraard helemaal in goede smaak! “Ja! We krijgen een ijsje van de president!” (Waar ze het vandaan heeft weten we niet, maar Aafje noemt de stewardessen consequent ‘presidenten’).

Er worden spelletjes gedaan, filmpjes gekeken en wat gerust; laatste anderhalf uur ligt Aafje in diepe slaap. Bij aankomst in Singapore rond 17.00 uur lokale tijd zien we enorm veel (60?) vrachtschepen voor de kust liggen. Later leren we van de taxi-chauffeur dat dat komt doordat iedere schipeigenaar z’n familie opzoekt tijdens de kerstvakantie. Ze krijgen dan een licentie om de boot een aantal dagen voor de kust te leggen.

In de taxi slaat de vermoeidheid toe en dat is natuurlijk niet zo gek na een dag die inmiddels al zo’n 19uur duurt. Binnen een half uur zijn we in ons (Park Royal) hotel in Singapore. Een mooi hotel, gelegen aan de rand van de Little India wijk. We checken in en zodra we in de kamer zijn, gaan de kinderen hun bed in en binnen een paar minuten slapen ze allemaal. We hebben een familiekamer die bestaat uit twee kamers die onderling verbonden zijn; ideaal. Wij gaan nog even lekker douchen en liggen niet lang daarna ook onder de wol.

Donderdag 7 januari – rondwandelen in Singapore
Het is een wat rommelig nachtje geweest wat met een tijdsverschil van 5uur wel te verwachten was. Aafje is vanaf 1u ’s ochtends af en aan wakker en vanaf 4u is eigenlijk iedereen wel wakker. Op zich niet erg, want morgen moeten we er ook weer vroeg uit voor de vlucht naar Vietnam. Uiteindelijk staan we rond 5.30u op en zitten we rond 6.30u aan het ontbijt. Er is een zeer uitgebreide keuze in de ontbijttafel en we doen ons te goed aan allerlei lekkers; ook de wat meer lokale/regionale specialiteiten worden door iedereen geprobeerd, zoals lekker vers fruit, nasi lemaka, gestoomde deegballetjes gevuld met dadel, gedroogde ansjovisjes etc.

Daarna gaan we even lekker zwemmen in het zwembad van het hotel. Het bad is weliswaar buiten maar in Singapore is het eigenlijk altijd rond de 30 graden en ook ’s nachts/’s ochtends wordt het niet koeler dan 25 graden, dus het is prima te doen. Daarna lekker douchen en vervolgens gaan we op pad. We wandelen vanuit het hotel Little India in. Little India is ontstaan aan het begin van de 19e eeuw door voormalig Indische veroordeelden die door de Engelsen naar deze kolonie waren gebracht en inmiddels waren vrijgelaten; een deel van deze mensen besloot hier te blijven en in een eigen gemeenschap te gaan wonen. Later werd dit aangevuld met Indische arbeiders die naar de kolonie kwamen. De gemeenschap vestigde zich langs de Serangoon rivier, een gebied ideaal voor landbouw. Inmiddels is zowel de landbouw als de rivier helemaal weg; alles is stad geworden, maar Little India ademt wel een Indische sfeer uit met smalle steegjes, veel, heel veel volgestouwde winkeltjes en een aantal hindoe tempels.

Het is leuk om er doorheen te lopen en iedereen kijkt zijn ogen uit. Vooral de vele soorten groenten en fruit die er te koop zijn trekken de aandacht. Wanneer we bekijken wat er allemaal ligt, krijgen de kinderen wat vruchtjes aangeboden en wordt er laten zien hoe je ze eet. Het blijken een soort lychees te zijn; lekker!

Een stukje verderop gaan we even binnen bij een stoffenwinkel. Leuk om even naar de kleurrijke stoffen met Indische patronen te kijken. De zware geur van geurstokjes is echter adembenemend, waardoor we vrij snel weer buiten staan.

Blootvoets bezoeken we een kleurrijke tempel. Voor de kinderen is het de eerste keer om een Hindoeïstische tempel van binnen te zien en de gebruiken die er bij horen. Kleurrijke beelden waaronder die van olifanten, van vrouwen met meerdere hoofden en/ of armen zoals de godin Saraswati (vrouw met 6 armen) zijn versierd met bloemenkettingen. Mensen lopen in en uit, brengen zakjes met bloemen en geven soms een papiertje aan de Boeddhistische monniken waar een geprinte tekst op staat. Deze loopt er vervolgens mee naar een van de beelden, en zingt hier een gebed.

Ook kijken we of we een leuk plekje kunnen vinden om vanavond te eten. We gaan ook nog het Mustafa Center binnen, een enorme supermarkt/warenhuis die 24u per dag, 7 dagen per week open is. Het is werkelijk ongelofelijk hoeveel producten je per m2 kwijt kunt …. En dan ook nog over verschillende verdiepingen. De producten zelf worden overal en nergens vandaan gehaald. We herkennen veel Australische en Nieuw-Zeelandse producten, maar zien ook Duitse en ook ander Europees waar. De etiketten zijn niet eens in het Engels vertaald in sommige gevallen. We vragen ons af hoe lang het duurt voordat je een beetje de weg kunt vinden in doolhof van etenswaren, kleding, cosmetica en sieraden. Wel leuk om te zien en het lukt ons zowaar om wat fruit te kopen.

Daarna lopen we naar het hotel en genieten we van een kopje Chinese thee dat we aangeboden krijgen. Het blijkt dat het alleen voor Alphons en mij was bedoeld. Voor de kinderen bestellen we wat drinken en vragen er een schaaltje met gedroogde ansjovisjes en gefrituurde visvelletjes bij. Erg lekker.

Daarna gaan we naar de kamer waar we wat aanrommelen. Er wordt een spelletje gespeeld, voor we een paar uur later de kamer weer verlaten om een leuk eettentje op te zoeken. Vanochtend hebben we al een leuk tentje gezien, dat bekend zou staan om zijn gerechten met varkens organen. Het zag er gezellig uit, en we zijn wel in voor wat nieuws. Het blijkt overigens een Chinees tentje te zijn. Echt lokale gerechten eten we daardoor dus toch niet helemaal, maar goed. We bestellen verschillende gerechten om met zijn vijven te delen. Om de vooroordelen even buiten beschouwing te laten, vermelden we vooraf overigens niet dat een van de gerechten bestaat uit lever, niertjes en buikvet. Allemaal verschillende schaaltjes met onbekend eten (plus rijst). Super fijn dat de kinderen er open voor staan om iets nieuws te proberen. Iedereen proeft wat hij/ zij er lekker uit vindt zien. De lever en het buikvet valt bij de jongens ook wel in de smaak. Aafje houdt het bij rijst met een soort gehaktballetjes in een gefrituurd loempiavelletje.

Helaas moet tijdens het eten een van de kinderen naar de toilet. Ondanks dat we weten dat de toilet hier een plek is waar je eigenlijk niet wilt komen, besluiten we er toch maar even naar toe te gaan. Wellicht heeft de ervaring meer effect dan het vele waarschuwen om vooraf in een hotel naar de toilet te gaan. En inderdaad; het is te smerig om te zien en wanneer we dan ook nog een blik in de keuken kunnen werpen, realiseren we ons weer dat hygiëne niet overal even nauw wordt genomen. Bah!

Na het eten gaan we weer richting het hotel waar lekker wordt gedouched voor de kinderen rond 17.30u naar bed gaan. Wij volgen twee uur later. De wekker staat om 3.15u, dus we moeten even van slaap pakken voor het alweer tijd is om uit bed te gaan.