Gelukkig nieuw jaar groep 5a!
We zijn nu in Vietnam en als je ons hotel uitloopt sta je gelijk aan de straat. Als je naar links en naar rechts kijkt zie je alleen scooters, voetgangers en soms auto’s. Ze nemen ook een heleboel mee op de scooter. Soms zie je hele grote manden of een heel gezin op een scooter.
Vandaag hebben we ook nog in een riksja fiets gezeten. Maar dat was niet zo maar een fiets, het was een fiets met een zitje voorop waar je met zijn tweeën in kunt zitten. Daar boven zit een kapje. Je zit heel zacht, want je zit op een kussen. Ik vond dit heel leuk.
Na het rijden met de riksja zijn we nog in een tempel geweest. Daar stonden beelden. Sommige mensen kwamen er naar toe en die bidden daar even. En toen hebben we daar ook een grote schildpad gezien. Die was bewaard gebleven. Een schildpad is hier een belangrijk dier en staat namelijk symbool voor ‘eeuwig leven’. Er is een legende dat de Vietnamese koning was gevlucht toen de Chinezen het land binnen vielen. Hij vluchtte toen de rimboe in. Hij zag daar een handvat van een zwaard liggen. Dat nam hij mee naar een smid en vroeg of hij er een groot zwaard van kon maken. Toen dat zwaard klaar was, voelde hij de kracht van het zwaard in zijn lijf. Hij voelde dat ze nu de Chinezen konden verslaan. Dat klopte ook, want binnen een heel snelle tijd was dat gelukt. Toen ging de Koning naar het Hoàn Kiếm meer en voer daar op een boot om de mensen te vertellen dat ze weer vrij waren. Een reuzen schildpad kwam achter de boot aanzwemmen en kwam toen naar de boot toe. Hij deed zijn bek open en toen wist de koning dat hij het zwaard in de bek van de schildpad moest leggen. Dat heeft hij toen gedaan. De schildpad is toen weer onder water gedoken en niemand heeft hem toen ooit nog gezien. De Vietnamezen geloven nu dat de schildpad er nog steeds ligt met het zwaard in zijn bek. Ze geloven dat dit het teken is dat ze nooit meer tegen de Chinezen moeten vechten maar in vrede met hen willen leven. Dat is ook het symbool voor China: blijf toch thuis, wij willen helemaal niet vechten. Ik vind dit een best mooi verhaal. De schildpad die we hebben gezien, heeft ook in het meer geleefd. En er leeft nu nog een schildpad die wel twee meter breed is en de enige van zijn soort die nog op de wereld leeft.
In tempels liggen vaak ook schalen met fruit, koekjes of andere lekkere dingen die geofferd worden. Dat kun je op een van de foto’s ook zien. We zagen ook dat mensen nep geld in een tempel verbrandden. Dan hopen ze dat de rook naar de hemel gaat, naar hun voorouders.
We hebben ook een pagode bezocht die op een paal is gebouwd. Op een van de foto’s onder kun je hem zien. Ik heb nog een verrassing voor jullie en dat gaat ook over dit gebouw. We gaan morgen kijken of we een postkantoor kunnen vinden, en dan komt het naar jullie toe.
Groetjes Floris
Een gedachte over “Bericht Floris uit Hanoi”