28 januari – vlucht Hanoi Bangkok
Rond 6:45u staan we op. We dachten een ontbijtbuffet te krijgen, maar eenmaal in de ontbijtzaal zien we helemaal niks klaarstaan. Wanneer we navraag doen bij de receptie blijkt dat er een a la carte menu is. Ok… daar hadden we in de planning even geen rekening mee gehouden. We besluiten 5x het meest makkelijke van de kaart te bestellen, in de hoop dat het snel op tafel staat. Dat gaat gelukkig goed. Na het inpakken, komt er om 8:15u een taxi voorrijden die ons naar het vliegveld brengt. Het begint langzaamaan droog te worden. Inchecken en alle controles gaan prima, er hoeft geen extra vertrekgeld betaald te worden (de beambtes schijnen nog wel eens wat bij te verdienen door bij het verlaten van het land moeilijk te doen over je visum). En dus zitten we lekker op tijd bij de gate en is er nog tijd om wat rond te lopen langs de winkeltjes, etc.

Het vliegtuig is een grote Boeing 777, maar als we binnenkomen zien we vrijwel niemand. Als we eenmaal vertrekken is het nog steeds zoeken naar de dichtstbijzijnde medepassagier. Zo’n leeg vliegtuig hebben we nog niet eerder meegemaakt. Het is een prima en rustige vlucht van bijna 1u45min. Eenmaal in Bangkok komen we in een lange rij voor de Douane/immigratie. Na een kwartiertje wachten en vooruit schuifelen worden we door een security agente eruit gepikt en wijzend op de kinderen in de rij voor invaliden en hulpbehoevenden gezet. Prima! En dat terwijl ze zich voorbeeldig gedragen en rustig met ons mee vooruit schuifelen in de rij. Nog geen 10min later gaan we op zoek naar de bagage.

Eenmaal buiten worden we ontvangen door een dame van Asian Trails met olifantenknuffels voor alle drie de kinderen. Hartstikke leuk. Ze leidt ons naar een taxibusje die ons naar het hotel in Bangkok brengt. De rit duurt ongeveer een 45min. Het is behoorlijk warm in Bangkok ondanks dat het winter is. Vorige week was het kennelijk maar 18 graden, wat twee graden lager was dan normaalgesproken in de winter (in de hier op volgende dagen horen we diverse Thai hier ook over klagen; 18graden, zo koud!), maar nu is het weer 34 graden, bijna net zoals in de zomer.

Het Siam Heritage hotel waar we verblijven is prima; we hebben twee ruime kamers naast elkaar met in eentje een extra bed. De kinderen en Anne gaan direct naar het zwembad op het dak van het hotel voor een verfrissende duik en heerlijk af te koelen; Fons blijft even lekker op bed liggen. Alhoewel de koorts nu echt weg is, zit het hoofd nog wel helemaal vol en geeft rust de nodige verlichting. Tijdens de vlucht heeft hij er gelukkig weinig last van gehad. Het is inmiddels 15:00u en Rinie en Leo zijn net in Parijs aangekomen; gek idee. Hun vlucht van 13u had ook nog eens een uur vertraging.

Terwijl Fons slaapt, beginnen de magen van de rest te rommelen. We hebben de lunch geskipt vandaag en dat beginnen we te merken. Anne en de kinderen bestellen een paar saté stokjes en een traditioneel Thais borrelhap(je): Miang Kum. Op een vierkant dienblad staan 9 kleine schaaltjes met veel verschillende smaken; blokjes verse gember, blokjes limoen, kleine stukjes geroosterd kokosnoot, gesnipperde uitjes, pinda’s, gedroogde garnalen, kleine stukjes Thaise chillies en Homemade sweet & sour sauce (Healthy Dish, merk?). Er naast liggen grote, eetbare bladeren (welke het waren, weet ik niet, maar je kunt er bijv grote spinazie of botersla bladeren voor gebruiken). Het idee is dat je een blad pakt en hier een bakje van vouwt, vervolgens doe je daar van alles iets in en eet je dat in zijn geheel op. Super lekker! De chilli’s hebben we nog even laten staan…

Na gedoucht te hebben en even lekker hebben zitten lezen, trekken we er op uit om lekker te gaan eten. We belanden bij een leuk restaurantje waar de bediening heel erg zijn best doet om ons in de watten te leggen. Aangezien we vrij vroeg zijn, zijn we nog de enige gasten. We hebben het idee dat het tentje nog niet zo lang bestaat. We eten heerlijk en hopen voor hen dat het vanavond nog druk wordt.

We oefenen en ontdekken ook onze eerste woordjes Thai. Wat nieuw is, is dat het uitmaakt of je een jongen of meisje bent als je iets tegen een ander zegt. Bijvoorbeeld ‘hallo’ is sawadi ka (als meisje) en sawadi krab (als jongen); het maakt niet uit tegen wie je het zegt, je eigen geslacht bepaalt wat je zegt. Bedankt is kop koem ka/krup, en Nee, dank u – maai ka/krup. Dit laatste is wel prettig om te weten aangezien je op straat geregeld wordt aangesproken of je ene massage, tuk tuk of taxi wilt.

Terug in het hotel gaan we vrijwel gelijk slapen. Iedereen is best moe. Het nieuwe avontuur is weer begonnen, we zijn benieuwd wat voor leuks we in Thailand vinden.

29 januari – varen over de rivier en kleurrijke boedha’s en tempels
Rond 8.30u vertrekken we met de taxi naar de rivier, waar we in een boot stappen. Waar auto’s een bloemslinger ea versieringen aan het achteruitkijkspiegeltje hebben hangen, hebben veel boten dat als boegbeeld. Voor het geluk? De boot brengt ons naar de eerste van de vele kleurrijke tempels die we hier gaan zien; Wat Arun. Het eerste wat opvalt, is dat het allemaal erg groot is, overladen met versieringen en voorzien van stijle trappen. Op onderstaande foto waar Fons en de kinderen op staan, krijg je een idee van de verhoudingen.

Daarna varen we langs het Nationaal Maritiem Museum. Vlakbij het Grand Palace worden we aan wal gezet. Hier worden we aangesproken door een Canadese dame die voor het eerst buiten Canada is en vandaag voor het eerst alleen op pad is. Ze is door de boot hier afgezet, maar weet niet goed waar ze is en vraagt of ze met ons mee mag lopen naar het paleis. Prima.

Vervolgens worden we aangesproken door een man die vertelt dat er tot 12.00u een grote ceremonie in het paleis is. Voor 100 Thaise Bath kunnen we met een Tuktuk worden rondgereden langs twee tempelcomplexen en een shoppingcenter. Betalen hoeft pas naderhand. Na enige twijfel besluiten we het te doen, het is 10.30u. De tempels zijn fraai, het shoppingcenter zijn we zo uit, want we zijn niet op zoek naar edelstenen ed.

Wanneer de chauffeur in de gaten heeft dat we niets hebben gekocht, is de vriendelijkheid voorbij en realiseren we ons dat hij zijn commissie hierdoor heeft misgelopen. En het gevoel dat we in het ootje zijn genomen, neemt de overhand. Natuurlijk is er helemaal geen ceremonie in het paleis geweest, ze probeerden ons gewoon in het shoppingcenter te krijgen in de hoop zelf wat commissie op te strijken. Hmm.. Blij dat we niets hebben gekocht. Al met al hebben we voor een habbekrats toch wel even een leuke sightseeing tour door Bangkok gedaan (waarbij we op de kaart volgden of we inderdaad naar de afgesproken plekken werden gebracht). Evengoed is het een rot gevoel dat je zo wordt bedonderd.

Hoe dan ook, we worden afgezet bij het Grand Palace waar we naar binnen gaan. We vragen een Engels sprekende gids om ons hier rond te leiden. Aangezien de korte broek van Alphons te kort is, leent hij even een lange broek die over de korte broek aan gaat. Blij met de gids, die uitleg geeft aan wat we zien, lopen we rond. Wat gelijk opvalt is dat de tempels hier heel goed onderhouden zijn, kleurrijk en blinkend.

Het complex heeft tempels in verschillende stijlen; Thais, Sri Lankaans en Cambodjaanse. Hoewel ca. 95% van de Thai Boeddhistisch is, zien we ook Hindoeïstische tempels. Ook is er een schaalmodel van Angkor Wat; als herinnering aan de periode dat dat onder Thais bewind was. Wat opvalt als je een Thais tempelcomplex bezoekt, zijn de bel- of dome-vormige structuren. Deze structuren worden chedi’s genoemd en bevatten boeddhistische relikwieën. In Bangkok zien we er diverse die ondersteund cq versierd zijn met demonen (met schoenen) en apen (zonder schoenen), zie de foto waar onze eigen apen ze na doen.

Na het bezoeken van the Grand Palace, lopen we in de hitte naar Wat Pho. Aafje heeft het erg warm en krijgt van de Canadese dame een paraplu aangeboden zodat ze wat schaduw voor zichzelf kan creëren. Bij Wat Pho zien we de gigantisch grote liggende Boedha. We lopen kort rond in het complex. Het is inmiddels ca. 13.30uur en we vinden het allemaal wel mooi geweest voor vandaag. Tijd om terug naar het hotel te gaan.

In de straat kopen we een brood en pakje vleeswaren voor de lunch. Ondanks het lekkere Vietnamese en Thaise eten snakken we er naar om weer even een gewone boterham te eten. Twee warme maaltijden rijst/ noodles per dag vonden we voor even heel lekker, maar nu gaan we kijken of we ’s middags weer brood en/ of fruit kunnen eten.

Wanneer we door de stad lopen, merken we overigens dat de verkeershectiek hier heel anders is dan in Vietnam. In het centrum zijn er relatief weinig scooters, maar het is druk met voornamelijk auto’s en tuk tuks. Het is even wennen na Vietnam; het sticky rice-principe en langzaam oversteken, gaan niet op. Het is weer ouderwets goed uitkijken.

’s Avonds gaan we lekker eten in een leuk restaurant om de hoek van het hotel: Mango Tree. Het eten is heerlijk. Pepijn, Floris en Alphons eten allemaal een andere curry. Leuk om hier te proeven. Aafje en ik hebben Pat Thai; eveneens heerlijk! Dit is een typisch Thais noodle gerecht. Eenmaal terug in het hotel ligt Aafje om 19.00 onder de wol en de rest van ons een uurtje later ook. Niet veel later gaat het licht uit. Leuke dag!

30 januari – drijvende markt van Damnoen Saduak, kokosnotenplantage
We gaan vandaag vroeg (7.00u) op pad; naar de drijvende markt. Onderweg daar naar toe, maken we een aantal stops. Bij de Maeklong markt, ofwel de trein markt zoals die door toeristen wordt genoemd en een kokosnoten-plantage. De trein markt, heeft zijn naam gekregen doordat de marktkooplui hun waren uitstallen naast en op de treinbaan. Wanneer de trein langs komt (8x per dag) wordt alles snel opgepakt en aan de kant gezet. Helaas wordt er momenteel aan de rails gewerkt, waardoor de trein 4 maanden niet rijdt. We zien dus wel de markt, maar niet de hectiek van het oppakken. Evengoed is het een leuke markt. Klik hier voor een leuk youtube filmpje waarop je ziet hoe dat normaliter gaat.

Onze gids Noj geeft uitleg bij de verschillende soorten fruit, gerechten en lekkernijen die worden verkocht. Aangezien we momenteel niet allemaal stabiele darmen hebben, zijn we nog terughoudender met het eten van dingen die niet gepeld of geschild kunnen worden. Wanneer we kleine Thaise banaantjes kopen en wat limoenen voor de vitaminen, krijgen we het zowaar cadeau van de verkoopster. We kopen nog wat Jack Fruit; heerlijke smaak, een beetje mango-/ banaan-achtig, maar dan minder zoet.

Na het bezoek van de markt rijden we verder. Onderweg krijgen we Thaise les. De gids leert ons wat woorden en vertelt dat er met vijf toonhoogten wordt gewerkt. Wanneer ze ze gebruikt voor het woord ‘ma’ vinden we overigens dat drie van de vijf erg op elkaar lijken (eerlijk gezegd horen we het verschil niet eens). Maar dat is er wel degelijk, en het geeft ook betekenis aan de woorden. Zo kan ‘ma’ afhankelijk van de toonhoogte het volgende betekenen: oma, hond, kom hier, paard en een laatste die me is ontschoten. Best wel essentieel dat je de toonhoogte goed hebt, wanneer je bijvoorbeeld je oma roept … Ze is onder de indruk dat de kinderen al een paar woorden kennen, en vraagt vervolgens om een kinderliedje dat ze voor zingt, na te zingen. Erg grappig om de verbaasde gezichten van de kinderen te zien, voor wie dit (net als voor ons overigens) toch wel echt een brug te ver is. Wanneer Floris haar aanbiedt om wat woorden Nederlands te leren, gaat ze daar op in. Vinger, hoofd, tand; dat lijkt op het Duits en Engels! Desalniettemin blijkt dit voor haar dan weer lastig te zijn.

Even later zijn we bij de kokosnotenplantage. De gids vertelt dat vrijwel alles van de boom wordt gebruikt. Uit de bloemen wordt dagelijks sap gehaald. Door een snee in het uiteinde van de langwerpige bloem te maken en deze half in een stuk bamboe te houden, druppelt het sap in de bamboekoker. Dit wordt vervolgens verwarmd en karamelliseert tot suiker. Alphons krijgt van de eigenaar een grote roerstok in de hand om even te roeren in de karamelliserende suiker en de jongens proberen het daarna ook. Best zwaar.

We drinken melk uit een jonge kokosnoot; heerlijk fris en gezond. Ook de smaak van het vlees is heel anders (frisser en minder vezelig) dan die van de kokosnoten die we in Nederland kunnen kopen. Die zijn ouder en worden in Thailand niet meer gegeten, maar gebruikt voor kokosmelk en –olie. Ook laat ze zien hoe kokosmelk uit de noten wordt gehaald. Dit gebeurt door het vlees te raspen en vervolgens uit te persen. De kinderen proberen het ook even. Wordt de melk echter verwarmd, dan kan er olie uit worden gehaald. Van de kokosnoten zelf (wat bij ons in de winkel de buitenkant is), worden kommetjes en lepels gemaakt. (Binnenkort volgt er een filmpje hier over)

Daarna bekijken we nog even het huis van de mensen. Leuk om te zien, hoe mensen op verschillende plekken in de wereld elk hun eigen manier van leven hebben. Op ca. 6m2 van de kamer staan allemaal boeddha beelden, geurstokjes en foto’s van voorouders; de plek waar gebeden wordt. In de slaapkamer ligt slechts een (rieten) matje. Voor het huis staat een boom die symbool staat op het indruk maken op anderen. Achter het huis een boom (de Jack fruit boom) die symbool staat voor het ondersteunen van de medemens.

Na het bezoek rijden we verder naar de Floating Market van Damnoen Saduak. Het laatste stuk leggen we af met een boot. Leuk, de boot heeft een enorme motor en behoorlijk veel power, waardoor we door de smalle waterwegen crossen. We zien veel fruitbomen (mango, banaan, Jack Fruit, ….), huizen in de rimboe, paalwoningen en bij vrijwel elk huis een ‘spirithouse’ die het huis erachter zou beschermen.

Wanneer we bij de drijvende markt zijn aankomen, gaan we vrij snel aan land. De gids stalt het fruit dat ze heeft gekocht en het gerecht dat ze thuis had gemaakt, uit op tafel. Tijd voor de ‘fruit party’, zoals ze zegt. Er komt van allerlei lekkers op tafel: papaya, rose apple (heerlijk sappig en fris), jack fruit, guava, rijst met suiker in een bananenblad en als toetje: dikke (condensed) melk met groene pitjes en maïs, lekker fris en zoet. Op ons verzoek schilt ze het fruit, enigszins tegen haar zin, want zo verliezen we de vitaminen. Helemaal mee eens, maar toch willen we het wel graag. Gelukkig doet ze het. Het smaakt allemaal erg goed.

Daarna lopen we rond over de markt. We zien weer een heleboel kraampjes met fruit en waar etenswaar gebakken wordt (vaak gefrituurd) en verkocht. De kinderen kijken met grote ogen naar een paar dikke slangen die op een tafel liggen en die je voor 50baht om je nek mag hangen. Dit is de ‘nieuwe’ floating market en we lopen ook nog naar het oude gedeelte dat Anne nog van haar eerdere bezoek (15 jaar geleden) kent en waar destijds veel meer handelaren voeren. Nu is het daar vrijwel uitgestorven; jammer, want het oude gedeelte zit vol met mooie houten huisjes met mooie vloeren; het ademt allemaal iets meer sfeer uit, maar bleek te klein voor de grote hoeveelheid mensen die er elke dag kwam.

Daarna is het tijd om weer (ruim anderhalf uur) terug naar het hotel te rijden. We zijn aardig moe van alle indrukken en sommige vallen in slaap. De wegen zijn redelijk goed en de Thai rijden eigenlijk best keurig. Alhoewel het druk is, is het allemaal iets minder chaotisch dan in Vietnam en vooral: er wordt nauwelijks getoeterd. Wel zitten er af en toe hoogteverschillen in de weg in de aansluiting van bijvoorbeeld brug naar het wegdek, waardoor je af en toe een paar centimeter de lucht in gaat; niet altijd even fijn met een volle maag!

Rond 14.30u zijn we terug in het hotel en doen we het rustig aan. Er wordt gelezen, wat gedoezeld en vervolgens gaan we naar het zwembad op de bovenste verdieping waar er lekker gespeeld wordt en aan de blog gewerkt. Het avondeten nuttigen we in een gezellig, klein bar/restaurant vlakbij het hotel. Pepijn bestelt zijn Tad Mun Pla, een opdracht van David; het is een lekker eitje met een limoengras deeglaagje in zijn geheel gefrituurd met zoetzure saus erbij. Verder weer een heerlijke curry, verse groenten etcetc.

Terug in het hotel liggen we allemaal weer vroeg onder de wol. Alphons voelt zich inmiddels weer vrij goed. Helaas spelen bij een aantal de darmen nogal op. Toch iets gegeten wat niet goed is, vervuild kraanwater binnen gekregen of is het de afwisseling van 35graden buiten en airco binnen? Hoe dan ook; de Norit pilletjes komen goed van pas. Hopelijk is het snel weer over.