Zondag 31 januari – snake farm, middagje ontspannen in het hotel
Vandaag slapen we lekker uit. Wanneer iedereen wakker is en deze en gene lekker in bed hebben gelezen is het tijd om te ontbijten. Hierna wandelen we de straat uit, waar de Snake farm is. Dit is een slangen centrum ca. 80jaar geleden opgezet om tegengif te ontwikkelen. Floris wordt er als door een magneet naar toe getrokken en rent net als Aafje van de ene slang naar de andere. Het is mooi opgezet en ook de presentatie die er om 11.00uur wordt gegeven vinden we leuk om te zien en heel informatief. Er worden slangen bij gehaald en uitleg over gegeven. Op het einde is er de mogelijkheid om op de foto te gaan met een van de grote vrienden. En ja hoor, de kinderen staan al snel in de rij.

Hierna bekijken we het museumdeel, waar uitleg wordt gegeven over de ontwikkeling van de dieren, anatomie, voortplanting, gevolgen van het gif etc. Er is zelfs een incubator waar eitjes in liggen. Leuk om allemaal te zien en om weer nieuwe dingen te leren. Zo blijken niet alle slangen uit eitjes te komen, maar komen sommige soorten gewoon als ‘kant en klare’-slangetjes uit de moederslang.

Na het bezoek lopen we terug naar het hotel. Tijd om een boterham te eten en weer het zwembad in te duiken. De rest van de dag wordt er lekker aangerommeld; gelezen, spelletjes gespeeld, Pepijn doet nog wat huiswerk en Floris leest in zijn nieuwe boek ‘Zestig spiegels’. Na een paar maanden reizen op eigen gelegenheid vinden we het nu ook wel even lekker dat we al het organiseerwerk vooraf al hebben gedaan en deels hebben uitbesteed aan Travelnauts. We hoeven minder na te denken over wat we de dag erna gaan doen, laat staan dat er boodschappen gedaan worden of gekookt (muv de lunch dan). We houden zo veel meer tijd over (cq maken nu ook meer tijd) om lekker te lezen. Alphons heeft de laatste weken al twee boeken van Arnaldur Indrioason gelezen en ik heb met veel plezier het boek ‘The monk who sold his Ferrari’ gelezen (overigens ook in het Nederlands verkrijgbaar) en ben nu bezig in ‘Buddha’s Brain’. Heel inspirerende boeken over zelfontwikkeling en het vervullen van je dromen. (Dank je wel A. voor de tip!)

’s Avonds eten we lekker bij een Thais restaurant in de straat. Op de kaart staan drie verschillende soorten rijst, die we allemaal uitproberen. Lekker! Voordat het eten er is, pakken we ‘Praat Prikkels’ erbij; een pakketje met 50 kaarten die elk een filosofische vraag voor kinderen (en volwassenen) hebben. Zoals; Waar wordt een blij gevoel geboren? / Kan iemand je toekomst stelen?/ Van wie is de hemel?/ Hoe kun je weten wat je moet doen? etc. Het levert weer een leuk gesprek op. Pepijn bedenkt zelf ook nog een leuke vraag; Stel dat we over 50 jaar een nieuw zintuig hebben. Wat zou dat dan kunnen zijn? Super gesprek en leuk ook om te merken dat er vrij analytisch naar de vragen wordt gekeken. Dank je wel Suus voor dit gave cadeau!

Hoewel we allemaal wel toegroeien naar het terugzien van vriend(innet)jes en thuis, genieten we er voorlopig nog even van om zoveel tijd met elkaar door te brengen, zoveel leuke dingen samen te doen en nieuwe ervaringen te delen. Fijn dagje weer!

Maandag 1 februari – fietstocht door Bangkok, sloppenwijken & jungle, boksles
Vandaag stappen we weer op de fiets. Rond 8.00uur worden we opgehaald door de gids van Asian Trails die ons naar het fietsbedrijf brengt. Dit bedrijf is opgezet door een Nederlander en blijkt momenteel al vijf vestigingen te hebben (waaronder in Ayutthaya en Chiang Mai). De gids die ons vandaag rondleidt is een meisje van rond de 20, Sao.

De eerste 10 minuten rijden we door het drukke autoverkeer. Ze rijden hier links, dus moeten we weer even omschakelen. Vervolgens rijden we door een wijk waar veel van de expats van Bangkok wonen en langs de internationale school. Vlak daarna fietsen we door een van de slums van Bangkok. Beide uitersten liggen hier naast elkaar. Het pad tussen de huizen is soms maar een meter breed en je kijkt direct de huizen binnen, welke vol staan met van alles en nog wat (en bij ons vooral erg rommelig/ troeperig overkomen). Bij een kleuterschool stappen we even van de fiets af om binnen te kijken. Hier gaan de kinderen van 3 tot 6jaar uit de wijk naar toe. Het blijkt opgezet te zijn door een Nederlander, om de kinderen uit deze wijk een betere start te geven dan veel van hun ouders hebben gehad.

Wanneer we verder fietsen, zien we andere wijken in deze buurt tot we bij het water zijn aanbeland. Het is inmiddels best warm en het water dat wordt aangeboden, is heel welkom. Na een korte pauze steken we met een boot het water over. De fietsen volgen in een volgend bootje. Aan de overkant van de rivier fietsen we al snel in de jungle. Toen ik ca15 jaar geleden een fietstocht door Bangkok deed, waren de paden door de jungle nog houten stijgers. Inmiddels liggen er betonnen platen over, wat best een bizar gezicht is.

We horen allerlei geluiden en zien diverse fruitbomen, waaronder een boom met een soort kleine pruimen die in rood, geel, groene trossen aan de boom hangen. Her en der staan huizen en zien we grote pamfletten van de koning, de koningin of een prinses. Die grote foto’s van de koninklijke familie zie je overigens door de hele stad. In Nederland zien we het nog niet zo snel gebeuren, maar hier is het heel gewoon. En dat terwijl het monarchistisch systeem identiek is als in Nederland; dus wel staatshoofd, maar geen regeringsleider; vooral ceremonieel dus. Een van de gidsen vertelde ons zelfs dat er twee momenten op de dag zijn waarop het volkslied wordt gespeeld (op de radio ed). Wanneer je dit hoort, zing je mee of houdt je uit eerbied je mond terwijl je wel rechtop staat. Dat is het idee althans.

Op een gegeven moment belanden we in het Sri Nakhon Khueankhan park. Het is mooi aangelegd en we fietsen in de schaduw van de bomen. Heerlijk! We zien nog een varaan langs lopen. We hebben er al diverse gezien gedurende onze reis vol ontdekkingen, en toch blijft het ons fascineren. Tijd dus om even af te stappen en het dier gade te slaan. Verderop in het park parkeren we de fietsen aan het meer. Van de gids krijgen we allemaal een zakje met visvoer. Zodra de eerste korrels het water raken, blijkt dat het meer er vol mee zit; catfish! Er zitten behoorlijk grote exemplaren tussen en het lijkt alsof ze al lang niet meer gegeten hebben.

Wanneer het voedsel op is, fietsen we verder. Na 10min stoppen we bij een eettentje waar nog een groepje fietsers zit te eten. De mevrouw die het zaakje runt maakt twee heerlijke gerechten: Pad Thai en een soort nasi, waarbij het ei rauw door de rijst wordt geroerd en gegaard ipv als omelet. Heerlijk!

Na de lunch maken we een stop bij een tempel, die helaas dicht blijkt te zijn. We zien een hele rij met Boeddhistische tempelbellen hangen. Boeddhisten geloven dat met het luiden van de bellen de gedachten naar de hemel (en voorouders) opstijgen. We zien in Thailand overigens ook vrij veel monikken met geschoren hoofd en hun kenmerkende oranje-rode gewaad rondlopen.

Aan het einde van het rondje door de jungle belanden we weer aan bij het water. Het bootje wordt gebeld en pikt ons tien minuten later op. Ondertussen spelen we met zijn allen I spy I spy with my little eye (ik zie ik zie wat jij niet ziet). Doordat de kinderen in Australië en Nieuw Zeeland op campings met Engels sprekende kinderen hebben gespeeld, gaan dit soort spelletjes inmiddels ook in het Engels wanneer een gids er bijvoorbeeld bij is.

Na de oversteek is het inmiddels nog maar een klein stukje fietsen. We maken nog een stop bij een boksschool, waar Aafje als hardste roept dat ze wil leren boksen. I’m boxing! I want boxing! En dus staan we even later met zijn vieren in de boksring terwijl Fons de belangrijke taak heeft om de vaardigheden te aanschouwen en toe te juichen. Het is wel lachen om te doen. De kerel die les geeft, speelt goed mee en laat zich vloeren door Aafje, die daar uiteraard erg trots op is. We krijgen allemaal nog een beker in de hand geduwd om op de foto te gaan, bedanken de man (kap kun ka/ krab) en zeggen de beste man vervolgens gedag (wat overigens hetzelfde is als ‘hallo’; sawadi ka/ krab). Wat de taal betreft is het even wennen dat we volledig in het ongewisse tasten zodra ze hun eigen tekens gebruiken. Er is voor ons geen touw aan vast te knopen.

We rijden het laatste stukje terug naar het bedrijf, vanwaar we door Asian Trail weer naar het hotel worden gebracht. Top dagje! Hallo zwembad, plons; dat voelt lekker na zo’n actieve ochtend in de hitte! We hebben inmiddels toch ruim 5uur op de fiets gezeten.

Alphons gaat nog even op zoek naar Norit pilletjes of iets van probiotica, want de voorraad norrit is er doorheen en we willen nu toch wel echt verbetering zien. Hoewel hij geen norrit vindt bij de apotheken in de straat, heeft hij wel Yakult gevonden. Fijn! Benieuwd of het een positieve uitwerking heeft.

’s Avonds gaan we op pad, op zoek naar het restaurant waar ze volgens Floris echte Italiaanse pizza’s maken. En ja hoor, hij weet nog precies waar hij ze had gezien. Na een maand noodles en rijst genieten we vanavond van super lekkere pizza’s die inderdaad zo van een goede Italiaan hadden kunnen komen. Dat gaat er in als… echte pizza!

Eenmaal terug in het hotel gaan we lekker lezen en slapen. Top, top dagje ! Wat een feestje toch om met elkaar op pad te zijn!