Zaterdag 19 augustus – dag Etosha, hallo Waterberg plateau
Fons wordt ’s nachts wakker van lawaai; er is een hoop gemorrel bij de vuilnisbak die buiten het huisje staat. Als hij de gordijnen opendoet om te kijken, schiet er een Honey badger, ofwel een Honingdas of Honingdassie weg. Deze staan bekend om te schooien bij het afval. Ook bij het huisje van Anne blijkt later de vuilnisbak omver gegooid te zijn.

Om 6.40uur gaat de telefoon; er is iemand van het hotel om te helpen met het verwisselen van de band. Snel in de kleren. De band wordt gewisseld, waarna hij de kapotte band meeneemt om te kijken of hij hem kan repareren. De kinderen vermaken zich inmiddels bij de pooltafel. Helaas kan de band niet eenvoudig gemaakt worden. We nemen de gok dat we de band niet nog een keer hoeven te verwisselen en besluiten op pad te gaan, met de kapotte band onder de auto. Lees meer

Dinsdag 15 augustus – van Khorixas naar Ugab Terrace lodge
’s Ochtends vertrekken we na het ontbijt, leuk om op deze ‘Staatsbosbeheer camping’ twee andere Nederlandse gezinnen te ontmoeten. Vanochtend bij het ontbijt ontmoeten we namelijk nog een ander Nederlands gezin (weer 2 jongens en een meisje!); ze reizen door Zuidelijk Afrika en doen naast Namibië en Zuid-Afrika ook nog Botswana en Zambia, geweldig; ze reizen met een vouwwagen en wisselen lodges af met campings. Na even doorkletsen blijkt dat ze na Afrika ook nog richting Sri Lanka, Indonesië, Nieuw-Zeeland en Polynesië gaan; ze zijn op wereldreis voor 6 maanden! Wat leuk; snel worden ervaringen uitgewisseld. Lees meer

Vrijdag 11 augustus – autorit naar Swakupmund
Wat een super locatie is dit! Vanuit het bed kijk je zo de vallei in. Schitterend! De lucht is hier heel droog. Gisteravond is een shirt van Aafje helemaal nat geworden en vanochtend was het al droog. Zelf heb ik gedurende de nacht ook een have liter water gedronken, al dragen de 2 glazen wijn van gisteravond daar wellicht ook aan bij.

Na buiten de dag te zijn begonnen met schrijven, ontbijten we weer samen met de Duitse gasten die we gisteren bij het avondeten hebben ontmoet. Ook het eten is weer heerlijk. Voor wie wil ‘roer eierkies of een gebak ei mé spek’. Willem komt ook vanochtend ons weer gedag zeggen en maakt weer een praatje met ‘de prinses’ Aafje. Hij is duidelijk gecharmeerd van haar. Lees meer

Woensdag 10 augustus – Verder op weg naar het noorden, via Solitaire
Vanochtend houdt Aafje me gezelschap. We gaan samen rond 6.30uur naar buiten om op het terras te tekenen. Aafje is gisteren begonnen met het schrijven van een boek voor Pepijn. Ze heeft de lol van het schrijven ontdekt en schrijft nu zinnen over uit een boek of bedenkt ze zelf.

Na het ontbijt checken we uit en beginnen we aan een wandeling van 7km vanuit de lodge. Er zouden rotstekeningen te zien zijn. Aangezien we vandaag maar 132km (ca 2 uur) hoeven te rijden, hebben we hier alle tijd voor. Aafje heeft er niet veel zin in en het duurt dan ook even voor de boze blik is verdwenen en de afleiding van het verhalen vertellen aanslaat. De jongens lopen ondertussen met Alphons voorop en stoppen na 4 km wanneer ze de rotstekeningen gevonden denken te hebben. Hmm…. we voelen ons enigszins genept. Er is een heleboel fantasie nodig om ze goed te kunnen zien. “Heb ik daar nu in deze hitte zo ver voor gelopen?” vraagt Aafje. Tja. Hoewel het ca 30 graden is, vinden we de temperatuur eigenlijk prima te doen. In Nederland zou het zweet over de rug lopen, maar de lucht is hier zo droog, dat daar hier geen sprake van is.
Lees meer

Woensdag 9 augustus – Dead vlei, Dune 45
Terwijl iedereen nog ligt te slapen, ga ik rond 6.00uur met een kop thee op het terras zitten om de dag schrijvend te beginnen. Anderhalf uur later is iedereen wakker en gaan we ontbijten.

We kiezen ervoor om na de meute te gaan rijden. Rond 5.30uur vertrok de bus met Spanjaarden. Eerder hadden we al gehoord dat veel bussen de vallei als eerste op het programma hebben staan. Om file rijden te voorkomen, rijden we om 8.15uur weg. Het is een mooie rit en een uur later zijn we bij de gate. Iets voor half elf zijn we aan het einde van de weg bij Sossusvlei waar we een shuttle nemen voor het laatste stukje. Zelfs met een goede 4×4 was ons door de Kampies aangeraden om hier de shuttle te nemen. We zijn blij dat we dit advies ter harte hebben genomen, want het is een en al zand waar we door rijden en dat vraagt toch wel wat ervaring. De rit wordt door Pepijn beoordeeld als beter dan de achtbaan. Onderweg zien we inderdaad gestrande auto’s van mensen die de shuttle niet hebben genomen. Wanneer we aan het begin van de Deadvlei worden afgezet zien we dat we niet de enige zijn. De eerste keer sinds we in Namibië zijn, waar juist de uitgestrektheid en leegte overheersen, lopen we in de stroom van toeristen mee.
Lees meer

Maandag 7 augustus – Van Aus naar Kanaan N/a’an ku sê Desert Retreat – Namib Naukluft Park.
We dachten door de reis wel de kneepjes van het reizen in de vingers te hebben. Maar er blijkt toch nog iets te zijn wat we over het hoofd hebben gezien. Of beter gezegd, waar we nog niet eerder tegenaan waren gelopen; het langdurig reizen in gebieden zonder wifi. Voor het vermaak in de auto hebben we luisterboeken op de Ipod en Iphone en leesboeken op de E-reader en Ipad mini. Maar wat blijkt; kennelijk hangt een boel daarvan nog in de cloud. En daar heb je in een land als Namibië niet zo veel aan. App-jes komen eens in de zoveel dagen nog wel door, maar muziek of luisterboeken uit de cloud halen is er niet bij. Ook de muziek die op mijn gsm staat, blijkt nog in de cloud te staan. Vlak voor vertrek hebben we een backup van ons beider telefoons gemaakt, maar we hebben ons niet gerealiseerd dat alle muziek dan weer in de icloud zouden staan en vandaar opgehaald moeten worden. Hmm…. Balen. Ingewikkeld ook, die cloud… (we worden oud). Gelukkig zijn er diverse luisterboeken die zowel Aaf als Floris leuk vinden en die op de Ipod staan en daar luisteren we dan naar. Lees meer

Zaterdag 5 augustus – Op weg naar Aus
De dag begint vroeg voor Anne en Fons als zij even voor 6 uur opstaan om de zonsopgang te bewonderen. We lopen naar hetzelfde punt als waar we gistermiddag de zonsondergang hebben bekeken, aangezien dit een mooi hoog en centraal punt is met tevens mooi zicht op het Oosten. We genieten wederom van het lichtschouwspel.

Wanneer we weer beneden zijn en terug in de huisjes zijn de kids net wakker. We doen het rustig aan, rustig wakker worden, boekje lezen en rond 8 uur gaan we ontbijten. Lekker op het gemak. Na nog een bezoek gebracht te hebben aan het zwembad wat er hier ook zowaar is en nog wat kaarten gekocht te hebben, gaan we rond 10.15u op pad naar de volgende bestemming; Aus.
Lees meer

Donderdag 3 augustus – Kokkerbomenbos, Giant’s Playground, Fish River Canyon
Vandaag staat er een lange rit op het programma. We vertrekken bijtijds met als eindbestemming de Canon Lodge. Hiermee hebben we een rit van ca. 415km voor de boeg, wat neerkomt op 5 tot 6 uur rijden. We rijden eerst via Mariental richting Keetmanshoop. Dat is al ongeveer 250km en behalve de eerste 35km, ook allemaal op geasfalteerde weg. Halverwege maken we even een korte stop, nadat we vlak daarvoor zowaar een Secretarisvogel langs de kant van de weg zagen staan. Wat een machtig gezicht! Onderweg komen we ook een nieuw, grappig verkeersbord tegen dat we interpreteren als: Verboden te liften. Lees meer

Zondag 30 juli 2017 – vertrek
Vandaag gaan we weer op reis, zo voelt het echt. Heerlijk; een nieuw land, nieuwe ervaringen. De vlucht is pas in de avond, dus we slapen lekker uit en pakken op het gemak de allerlaatste dingen in. In de ochtend drinken we gezellig een kopje koffie met de Terpstra’s die morgen ook op vakantie gaan. Bij de koffie een heerlijk worstenbroodje die Anne gisteren in Den Bosch heeft gekocht. In de middag oogsten we nog snel de rode bietjes uit de tuin en verwerken die in een lekkere salade. Gaaf, zo uit eigen tuin. Lees meer